رویکرد نشانه‌شناختی به تحلیل ارتباطات درون فردی در فیلم «زندگیِ دوگانة ورونیک»

فصلنامه فرهنگ ارتباطات(علمی و ترویجی )

مقاله 1، دوره 2، شماره 5، خرداد 1391، صفحه 1-25   

نویسندگان

غلامرضا اذری¹؛ سید محمد دادگران²؛ محمد مهدی وحیدی³

¹استاد یار گروه ارتباطات دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکز

²استاد یار و عضو هیات علمی گروه ارتباطات دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکز

³دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

سینما علاوه بر آنکه خود یک وسیله ارتباط جمعی است، ابزار بازنمایی ارتباطات نیز هست. در این مقاله کوشیده‌ایم با رویکردی نشانه‌شناختی به تحلیلِ بازنماییِ ارتباطات درون‌فردی در سینما بپردازیم و برای این منظور، اثری از کریستف کیشلوفسکی، یکی از کارگردانانِ مؤلّف اروپای شرقی را، برگزیده‌ایم. در این مقاله با تأکید بر فیلمِ «زندگی دوگانه ورونیک»، رمزگانِ خاصّ‌ِ کیشلوفسکی را در نمایشِ این نوع ارتباط، تحلیل کرده‌ایم و نشان داده‌ایم که فیلمساز با تعریفِ رمزگانِ فنّیِ خاصّ خود، دو بخشِ جسمانی و درونیِ انسان را به تصویر می‌کشد. او از نشانه‌های موردِ اشاره در روانکاویِ یونگی در جهتِ نمایشِ ارتباط فرد با خودش بهره می‌گیرد و خواب‌دیدن را، که یکی از مضامینِ کلیدی در تعریفِ ارتباطاتِ درون فردی است، به شکلی واقع‌گرایانه و به‌وسیلة روایتِ داستانی دربارة دو بُعدِ زندگیِ یک شخصیت، به تصویر می‌کشد.

کلیدواژه‌ها

نشانه‌شناسی؛ ارتباطات‌ درون‌فردی؛ بازنمایی؛ رمزگانِ فنّی؛ سینما