نگاهی تأویلی به امثال ظاهره در قرآن

مطالعات نقد ادبی

مقاله 5، دوره 6، 24-25، اسفند 1390، صفحه 76-99   

نویسندگان

مرضیه کیانی¹؛ امیر توحیدی²

¹دانش آموخته ی مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

²استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

چکیده

مَثَل، یکی از شیوه‌های بیانی قرآن کریم است. این کتاب عظیم الهی بسیاری از حقایق مکنون خود را در قالب مثل بیان می‌دارد. از آنجا که در روایات مأثوره از ائمة معصومین(ع) نیز در ذیل بعضی از آیات امثال القرآن تأویلات دقیق و لطیفی ارائه شده که به سبب آن تا حدودی معانی باطنی امثال القرآن روشن می‌شود؛ مقالة حاضر نیز برآن است تا برخی از امثال قرآنی را از منظر تأویل مورد کنکاش قرار دهد، بدان امید که عروس طلعت قرآن حجاب براندازد و نمی از یم معارف و حقایق مستور در امثال قرآنی آشکار گردد. به همین منظور ابتدا به بررسی واژة مثل و تأویل پرداخته، سپس برخی از آیاتی را که حاوی امثال قرآنی است ذکر نموده و با بیان تأویلات آنها به این مهم همت می‌گماریم.

کلیدواژه‌ها

مثل؛ تأویل؛ امثال القرآن؛ تأویل الامثال