ابتکار زمخشری در مقامه نویسی

مطالعات نقد ادبی

مقاله 5، دوره 6، شماره 22، فروردین 1390، صفحه 72-82   

نویسنده

سیمین ولوی

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

چکیده

پس از آنکه بدیع الزمان همدانی کتاب مقامات خود را نگاشت بسیاری از نویسندگان پس از وی به پیروی از او به نگارش مقامه پرداختند که در همه آنها سبک و سیاق مقامات بدیع الزمان به چشم می خورد. در این میان زمخشری دانشمند برجسته ایرانی از توجه مردم به نثر فنی و مسجع مقامه استفاده می کند و به نگارش کتاب "المقامات" می پردازد و در آن ضمن کاربرد آرایه های گوناگون ادبی در نثری مسجع، گنجینه لغوی و مهارت نویسندگی خویش را به خدمت می گیرد تا به جای تعلیم شیوه های حیله گری و گدایی به تعلیم مکارم اخلاقی و صفات والای انسانی بپردازد . مقامات زمخشری بر خلاف دیگر مقامات، نه راوی دارد و نه حوادثی در آن به وقوع می پیوندد .این مقامات خالی از هزل و طنز است و اسلوب آن بجای داستان، پند و موعظه است. زمخشری خود به شرح مقاماتش پرداخته است و شیوه مقامه نویسی او در برخی از مقامه نویسان پس از وی تاثیر نهاده است.

کلیدواژه‌ها

مقامه نویسی؛ زمخشری؛ نثر فنی؛ نثر مصنوع؛ مقامات