مدیحه سرایی اصفهانیان عربی سرای در عصر عباسی

مطالعات نقد ادبی

مقاله 8، دوره 6، شماره 22، فروردین 1390، صفحه 121-139   

نویسنده

کتایون فلاحی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار

چکیده

سرزمین کهنسال ایران از دیرباز مهد پرورش دانشمندان و ادیبان بسیاری در زمینه های مختلف بوده است که آثار بازمانده از آنها جایگاه خاصی برای این کشور در میان سایر ملل جهان به وجود آورده است .در بین شهرهای هنر پرور این سرزمین نیز برخی از آنها، مقامی بس رفیع به خود اختصاص داده اند که شهر اصفهان از آن جمله می باشد. مدیحه سرایی یکی ازمضامین شعری مشهور در میان سروده های شاعران اصفهانی عربی سرای در عصر عباسی می باشد که حجم وسیعی از منظومات ایشان را به خود اختصاص داده است. شاعران اصفهانی نیز همانند بسیاری دیگر از معاصران خود گاه به تقلید ویا نوآوری در سروده هایشان اقدام نموده اند که برخی از این تغییر و تحولات در ساختار قصیده، مضمون و الفاظ آن قابل توجه می باشد. از جمله شاعران اصفهانی عربی سرای در این غرض شعری می توان به ابو سعید رستمی، حسن بن سلمان نهروانی اصفهانی، ابو عبدا... حسینی نطنزی، ابن هیثم و بدیع الزمان دوائی اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها

اصفهان؛ ادبیات منظوم عربی؛ مدیحه سرایی؛ عصر عباسی