معلم و متعلم

مطالعات نقد ادبی

مقاله 7، دوره 5، شماره 19، شهریور 1389، صفحه 120-124   

نویسنده

حسین بهزادی اندوهجردی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

درآیین مقدس اسلام ، علم ، عالم ، معلم ، متعلم ، ارزش و اهمیتی فوق العاده دارند ! ... (2)رسول اکرم از آغاز بعثت بمنظور تکامل روح و تعالی ایمان و اندیشه ، مسلمانان را با الهامات الهی و آیات قرآنی به جانب علم و تقوی و فضایل انسانی رهنمون شد و با استناد به آیات الهی به همگان یاد داد : نخستین معلم خداوند است : الذی علم با لقلم ، عّلم الانسان مالم یعلم ...(3) نوشتن را به آدمیان آموخت و آنچه نمی دانستند به آنان تعلیم داد ... درقرآن کریم خداوند با چندین آیه ،به علم آموزی خود اشاره دارد (4)و به عنوان نخستین تعلیم دهنده ی نوع بشر ، اسرار عالم هستی را به آدمیان یاد می دهد و علم را از لحاظ ارزشمندی به ((نور )) و جهل را از جهت زیانمندی به ((ظلمت ))مانند می کند (5) و معلمانی را بعنوان ((پیامبر )) مسئوول هدایت خلق می نماید تا مردمی راکه با بت پرستی و جهل درسراشیب سقوط و انحطاط اخلاقی و ایمانی قرارمی گرفتند به راه آورند و از گمراهی و ظلمت نجات بخشند (6) ... و به عدل و احسان وا دارند و به پاداش کارهای نیک و مکافات کردار بد درآخرت متوجه سازند و به آنان بیاموزند مردمی که درپرتو علم و تقوی . فضیلت و سربلندی بیابند ، هرگز پست نخواهند شد (7) لذا نبی اکرم شایسته ترین شاگرد مکتب حق است و با روح ملکوتی خود آنچه لازمه ی هدایت خلق بوده و هست از محضر خداوند با علم لدّنی و استعداد موهوبی کسب کرد و با سرافرازی می فرمود : ادّ بنی ربی فاحسن تأدیبی 

کلیدواژه‌ها

علم؛ عالم؛ معلّم؛ متعّلم؛ تکامل روح؛ تعالی ایمان؛ هدایت خلق؛ ادب؛ نیکوکاری