وصف طبیعت در اشعار اصفهانیان عربی سرای سده چهارم تا ششم هجری

مطالعات نقد ادبی

مقاله 6، دوره 5، شماره 18، خرداد 1389، صفحه 106-120   

نویسنده

کتایون فلاحی

استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار

چکیده

اصفهان نامی آشنا در تاریخ و فرهنگ و ادبیات عربی است زیرا بزرگان و نام آوران بسیاری که از آنان، کتابها و آثار پر بها و ارزشمند باقی مانده منسوب به این شهر می باشند. زبان و ادبیات عربی در این خطه از قرن چهارم هجری شکل می گیرد و و در سده های پنجم و ششم به اوج خود می رسد به طوری که در سده چهارم هجری، اصفهان، بعداد ثانی لقب یافت. اصفهان سرزمین طبیعت زیبا و سر سبز و حاصلخیزی است که خداوند انواع مواهب طبیعی را به آن خطه ارزانی داشته است به همین جهت در اشعار توصیفی شاعران این دیار، طبیعت سهم عمده ای از مضامین شعری آنها را به خود اختصاص داده است از جمله شاعران اصفهانی وصّاف طبیعت می توان به ابوسعید رستمی، مفضل مافروخی، طغرائی اصفهانی و عماد الدین اصفهانی اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها

اصفهان؛ وصف؛ طبیعت؛ ادبیات منظوم عربی