مدل‌سازی و ارائه‌ی راه‌حل بهینه برای بهینه‌سازی

مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار

مقاله 2، دوره 5، شماره 21، دی 1393، صفحه 13-35   

نویسندگان

امیرعباس نجفی¹؛ سیامک موشخیان²

¹استادیار گروه مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

²- دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی مالی، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

چکیده

یکی از جذابترین حوزه¬های تصمیم¬گیری در شرایط عدم اطمینان بهینه¬¬سازی مالی است. مسئله انتخاب سبد سرمایه¬گذاری تک دوره¬ای از مسائل کلاسیک حوزه مالی می¬باشد اما این مدل بر پایه سه فرض محدودکننده بنا شده بود: اول، افق سرمایه¬گذاری کوتاه مدت است. دوم، هزینه معاملات در بازار در نظر گرفته نشده است. سوم، پارامترهای مسئله به صورت قطعی و از قبل معلوم هستند. در این تحقیق به دنبال ارائه و حل مدلی هستیم تا بتواند بر محدودیت های بیان شده غلبه کند و ما را به دنیای واقعی نزدیک¬تر کند. از این رو در ادامه مدلی تحت عنوان مدل بهینه¬سازی سبد سرمایه¬گذاری چند دوره¬ای احتمالی میانگین-نیم¬واریانس-ارزش در معرض خطر شرطی با در نظر گرفتن هزینه معاملات را ارائه و پس از مدلسازی آن، اقدام به حل آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک می کنیم. در این پژوهش برای حل مدل از داده¬های 24 سهام از سهام شرکت بورس اوراق بهادار تهران از دی ماه 1387 تا مرداد 1392 به عنوان ورودی¬های مدل بهره می بریم. نتایج نشان داده است که این الگوریتم برای حل این دسته از مسائل مناسب و از کارایی لازم برخوردار می¬باشد.

کلیدواژه‌ها

سبد سرمایه‌گذاری چند دوره‌ای احتمالی؛ میانگین-نیم‌واریانس-ارزش در معرض خطر شرطی؛ درخت سناریو؛ هزینه معاملات؛ الگوریتم ژنتیک