مقام تسلیم در مثنوی و گیتا بهاشیه

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 3، دوره 8، شماره 29، دی 1391، صفحه 41-55   

نویسندگان

سعید گراوند¹؛ سعیده صباحی²

¹استادیار ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

²کارشناسی ارشد ادیان و عرفان

چکیده

این مقاله شامل سه بخش است. در بخش اول ضمن بیان مقدمه‌ای کوتاه به این بحث پرداخته‌ایم که در مثنوی معنوی و گیتا بهاشیه مباحث و مفاهیم بسیاری مطرح شده‌اند که یکی از آنها مقام تسلیم است. در این بخش نویسنده بر این باور است که شأن حقیقی انسان در این جهان آن است که در برابر حق تسلیم باشد. در بخش دوم مقاله، ضمن بیان سخنانی درباره چیستی تسلیم، مراتب مختلف تسلیم در مثنوی و گیتا بهاشیه بیان شده‌اند. آن مرتبه‌ای از تسلیم که نتیجه زهد و مجاهدت است، مرتبه فروتر تسلیم است، در حالی که مرتبة برتر تسلیم، نتیجه فیض و رحمت حق است. در بخش سوم به تفسیر مقام تسلیم پرداخته شده است. در این بخش آمده است که مقصود اصلی مثنوی و گیتا بهاشیه از طرح مقام تسلیم، بیان فراموشی تدبیر و اراده و پناه جستن به حق است؛ یعنی انسان به جای تکیه بر پیچیدگی اندیشه‌های فلسفی و مقولات ذهنی باید عاشقانه خود را تسلیم حق کند تا زودتر و آسان‌تر به نجات دست یابد.

کلیدواژه‌ها

مثنوی؛ گیتا بهاشیه؛ تسلیم؛ سرسپردگی؛ پناه جستن