بررسی تحلیلی تطبیقی سیاوش، اوزیریس و آتیس

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 2، دوره 7، شماره 22، فروردین 1390، صفحه 17-34   

نویسندگان

محمود رضایی دشت ارژنه؛ پروین گلیزاده

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

در داستان شفقت برانگیز و در عین حال نغز سیاوش در شاهنامه ، با اینکه تنها روساخت
داستان ارائه شده، اما بقایایی از اصل اسطور ة باروران ة او همچنان در شاهنامه نمایان است .
سیاوش در واقع خدای نباتی و باروری ایران بوده که در پی جا به جایی و شکست اسطوره، در
هیأت یک شاهزاده به حماس ة ملی ر اه یافته است . در این جستار، ضمن بررسی تحلیلی -
تطبیقی سیاوش، اوزیریس و آتیس، این نتیجه به دست آمد که خدایانِ یادشده خویشکاری های
مشترکی داشته و در بسیاری از جهات همگون اند؛ به این ترتیب که هر سه خدا با طبیعت و
سرسبزی آن رابطه ای مستقیم دارند، هر س ة آنها الهه ای را در کنار خود دارند که زمینه ساز مرگ
و رستاخیز شان (زمستان و بهار ) می شود و هر سال برای باروری و سرسبزی بیشتر طبیعت،
آیین مرگ و رستاخیز هر سه خدا در موسم سال نو برگزار می شد.

کلیدواژه‌ها

خدای باروری؛ خدای گیاهی؛ سیاوش؛ اوزیریس؛ آتیس

مراجع