ارزیابی عملکرد پرتفوی در بورس اوراق بهادار تهران:

مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار

مقاله 3، دوره 2، شماره 8، مهر 1390، صفحه 51-76   

نویسندگان

فریدون رهنمای رودپشتی¹؛ سیدرضا میرغفاری²

¹استاد و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

²دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، گرایش مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

چکیده

در این تحقیق، به شاخص جدیدی بنام شارپ تجدید‌نظر‌شده (R-Sharp) مبتنی بر ارزش در معرض خطر از جمله شاخص‌های قابل قبول جهت ارزیابی عملکرد شرکت‌های فعال دربازار سرمایه است، پرداختیم و سپس این شاخص را با روش شارپ مقایسه نمودیم. در شاخص R-Sharp از مفهوم ارزش در معرض خطر(Value at Risk) استفاده شده است.
نتایج این تحقیق بیانگر آن است که محاسبه VaR با روش GARCH با توجه به عدم وجود ناهمسانی واریانس در سری زمانی داده‌ها، مقدور نبوده و بنابراین ارزش در معرض خطر برای 10 شرکت سرمایه‌گذاری در بورس اوراق بهادار تهران به روش RiskMetrics با ضریب هموارسازی نمایی  در سطوح اطمینان 99.9%، 99% و 95% و دوره‌های زمانی 1 و 10 روزه محاسبه گردید. نتایج پس‌آزمایی بیانگر صحت VaR محاسبه شده در سطح اطمینان 95% و دوره زمانی یک روزه برای تمامی شرکت‌های مورد بررسی، قابل اتکا بوده و در سطوح اطمینان بالاتر برای اغلب شرکت‌ها مناسب نمی‌باشد. مطلب اخیر با پیشنهاد سیستم RiskMetrics استاندارد مبنی بر استفاده از سطح اطمینان 95% مطابقت دارد. پس از محاسبه VaR و آزمون پس‌آزمایی آن، شاخص SHARP وR-SHARP برای دوره زمانی سال 1385 تا انتهای سال 1388 محاسبه گردید. نتایج بدست آمده بیانگر وجود اختلاف‌هایی در نحوه ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی این دو شاخص می‌باشد  بنابراین رتبه‌بندی دو روش با آزمون‌ ناپارامتریک ویل‌کاکسون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آزمون‌های مذکور در این تحقیق بیانگر عدم وجود اختلاف معنی‌دار در رتبه‌بندی این دو شاخص می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

شاخص شارپ تجدید‌نظر‌شده؛ شاخص شارپ؛ ارزش در معرض خطر؛ پس‌آزمایی ارزش در معرض خطر؛ روش GARCH؛ روش RiskMetrics