«حقیقت محمدی» در آثار عرفانی با نگاهی برانیس‌العارفین

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 6، دوره 6، شماره 20، مهر 1389، صفحه 137-162   

نویسنده

فاطمه کوپا

دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

چکیده

در جهان‌بینی عرفانی «حقیقت محمدی» به عنوان واسطة آفرینش هستی، آینه تمام‌نمای عظمت حق، تعیّن اول، مظهر کامل‌ترین اسم خداوند (الله)، قطب‌الاقطاب، انسان کبیر، قلم اعلی و روح اعظم معرفی شده است.
دیگر اصناف آدمیان نیز به دلیل خلقت متمایز و اختصاص وجودی خود با تفاوت مراتب از چکیده و عصاره نور اعظم به گونه‌ای بهره‌مند می‌شوند و تنها راه تقرب دوباره به این حقیقت و تولد مجدد نیمه الوهی وجود آدمی، تزکیه باطن، سیر استعلایی و نیل به شهود یا درون‌یافت حقیقت است که به دیدار با «من برتر» یا «فرامن» در نوع انسان و هماهنگی متقن ذهنیت و عینیت می‌انجامد.
این تحقیق به روش «تحلیل محتوا» به انجام رسیده است؛ و هدف از این پژوهش بررسی وتحلیل مفهوم «حقیقت محمدی» در برخی از آثار عرفانی و تبیین نقش و جایگاه معنوی و قدسی آن در سلسله نبوت و هستی انسانی بوده است.

کلیدواژه‌ها

حقیقت محمدی؛ آثار عرفانی؛ انیس‌العارفین؛ نبوت مطلقه و مقیده؛ توحید و شهود حق

مراجع