لال شیش؛ چوب بلاگردان، تیر آرش

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 1، دوره 5، شماره 16، مهر 1388، صفحه 1-10   

نویسنده

احمد ابومحبوب

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد تهران جنوب

چکیده

بشر ابتدایی برای پدیده‌های طبیعت قایل به روح بود و می‌کوشید که روح طبیعت را با خود و زندگی خود سازگار سازد. این امر در آداب و رسوم اجتماعی بشر و افسانه‌ها و جشن‌ها نمود پیدا کرد و به صورت اسطوره به زندگی خود ادامه داد. امروزه نیز برای درک مفاهیم اسطوره‌ها باید به تحلیل آن مراسم و... پرداخت. یکی از این موارد، رسم "لال شیش زدن" است که در برخی مناطق مازندران در شمال ایران رایج است. شکل‌های دیگر آن ـ مانند چوب زدن ـ در سرزمین‌های دیگر وجود دارد. بیشترِ این مراسم برای راندن شیاطین و ارواح خبیث بوده است. به نظر می‌رسد که پرتاب تیر به وسیلة آرش ـ در اسطورة ایرانی آرش کمانگیر ـ گونه‌ای از این رسم بلاگردانی بوده که به صورت داستانی حماسی و اساطیری باقی مانده است. این مقاله به رسم "لال شیش زدن" در ایران و گونه‌های آن در سرزمین‌های مختلف و ارتباط احتمالی آن با تیراندازی آرش می‌پردازد.

کلیدواژه‌ها

چوب زدن؛ لال شیش؛ تیر آرش؛ برکت و نعمت؛ باروری

مراجع