تجلی عناصر بلاغت در چامه‌های سعدی

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 3، دوره 3، شماره 7، تیر 1386، صفحه 25-47   

نویسنده

مصطفی خدایاری

استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد گرمسار

چکیده

مقالة پیش رو که «تجلی عناصر بلاغت در چامه‌های سعدی» نام دارد، حاوی مباحثی پیرامون بلاغت و توابع آن در چکامه‌های مدحی و وصفی شیخ شیراز ـ سعدی ـ است.
در این تحقیق، قصاید سعدی از دیدگاه سه حوزة زیباشناسی سخن (معانی، بیان و بدیع) به طور جامع و دقیق بحث و بررسی شده است.
در آغاز مقاله به برخی از عناصر موسیقایی سخن مانند وزن، قافیه و ردیف، به دلیل اهمیت آنها در گستردگی‌های زبانی، افزونی و انسجام‌بخشی موسیقی شعر فارسی
ـ به‌ویژه چامه‌های سعدی ـ گذرا پرداخته شده است.
در ادامه، پژوهنده کوشیده است اهداف و اغراض بلاغی را در چامه‌های سعدی با ذکر شواهد شعری به دقت باز نماید.

کلیدواژه‌ها

چامه‌های سعدی؛ عناصر موسیقایی؛ معانی؛ بیان؛ بدیع

مراجع