بررسی رابطه‌ی کیفیت دلبستگی با سبک‌های فرزندپروری در والدین کودکان عادی و تیزهوش

فصلنامه تحقیقات روانشناختی

مقاله 3، دوره 4، شماره 13، فروردین 1391، صفحه 29-41   

نویسندگان

باقر غباری بناب¹؛ مهدیه صالحی²؛ امیر گلبندی حقیقت³

¹دانشیار دانشگاه تهران

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

³کارشناس ارشد روانشناسی و اموزش کودکان استثنایی دانشگاه ازاد تهران مرکز

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه¬ی کیفیت دلبستگی با سبک¬های فرزندپروری در والدین کودکان عادی و تیزهوش شهرستان رشت انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش را والدین کودکان عادی و تیزهوش شهرستان رشت تشکیل می دهند، که 536 والد به عنوان نمونه و به صورت تصادفی خوشه¬ای انتخاب شدند که به پرسشنامه¬های سبک¬های فرزند پروری بامریند و سبک¬های دلبستگی کولینز پاسخ دهند؛ داده¬های تحقیق با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و گرسیون تحلیل شدند. نتایج بدست آمده نشان دادند که میان کیفیت دلبستگی والدین کودکان عادی و تیزهوش و همچنین سبک¬های فرزندپروری والدین کودکان عادی و تیزهوش رابطه¬ی معناداری وجود دارد، همچنین از کیفیت دلبستگی والدین می توان سبک¬های فرزندپروری آنها را پیش بینی کرد. ارتباط بین متغیرهای روانشناختی بسیار پیچیده تر از آن است که در وهله¬ی نخست تصور می¬شوند، به این معنا که در ابتدا چنین به نظر می آید که هوش فرزندان ربطی به بین شیوه فرزندپروری و سبک دلبستگی والدین ندارد، اما با اندکی تأمل می توان روابط احتمالی را در نظر گرفت و از ارتباطات بسیار پنهان و پیچیده ای که بین متغیرها وجود دارد مدلی طراحی و توصیه کرد.

کلیدواژه‌ها

کیفیت دلبستگی؛ فرزندپروری؛ والدین کودکان عادی و والدین کودکان تیز هوش