بررسی عملی بودن، اعتبار، روایی و نرم‌یابی پرسشنامه مدیریت زمان در بین مدیران و معاونان دستگاه‌های دولتی شهر تهران

فصلنامه تحقیقات روانشناختی

مقاله 1، دوره 1، شماره 1، فروردین 1388، صفحه 1-18   

نویسندگان

آرمیندخت احمدی¹؛ حیدرعلی هومن²؛ آنیتا باغداساریانس²

¹کارشناس ارشد روان سنجی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکزی تهران

²استادیار گروه روان شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکزی تهران

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی عملی بودن، اعتبار، روایی و نرمیابی پرسشنامه مدیریت زمان در گروه نمونهای با حجم 400 نفر از مدیران 9 دستگاه دولتی واقع در شهر تهران به روش نمونهبرداری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و پرسشنامه مدیریت زمان بر روی آنها اجرا شد. ابزار پژوهش، مجموعه 32 سوالی مدیریت زمان(.T.M.Q) بوده و هر سوال بر پایه طیف لیکرت چهار گزینهای درجهبندی شده است. پس از اجرای آن روی یک نمونه 50 نفری و بررسی و تأیید صاحب نظران، شواهد وابسته به روایی محتوایی سیاهه به دست آمد و اجرای آن در سطح وسیعتر ممکن شد. آلفای کرونباخ، پس از جمعآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل دادهها، ضریب اعتبار 0/774 را نشان داد. هیچ کدام از سوالها از مجموعه 32 سوالی حذف نشده است. برای بررسی روایی سازه و پاسخ به این پرسش که «مقیاس مدیریت زمان چند عاملی است؟»، از روش تحلیل مؤلفههای اصلی استفاده شد. مقدار کفایت نمونهبرداری (KMO) برابر با 0/772 و معنادار بودن مشخصه کرویت بارتلت حاکی از وجود شرایط مناسب جهت اجرای تحلیل عاملی بوده است. نتایج تحلیل عاملی با چرخش واریماکس استخراج 5 عامل بودکه بر روی هم 36/4 درصدواریانس کل را تبیین کرد. این عوامل عبارتند از: 1) نظمدهی و عمل به موقع، 2) رعایت تعادل و توازن، 3) توجه بر ساعت و زمان، 4) کنترل و نظارت و 5) ساماندهی. در نهایت، به منظور تعبیر و تفسیر نمرههای مدیریت زمان مدیران مورد مطالعه دو نوع نرم درصدی و مقولهای تهیه شده است.

کلیدواژه‌ها

مدیریت زمان؛ اعتبار؛ روایی و نرمیابی