بررسی و ساماندهی محله های حاشیه نشین در ایران نمونه موردی : اراک ، محله باغ خلج

فصلنامه جغـرافیا

مقاله 8، دوره 3، شماره 11، مهر 1388

نویسندگان

عباس ملک حسینی؛ حمیدرضا جودکی

مرتبه علمی نویسنده

چکیده

بعد از جنگ جهانی دوم یکی از مهمترین مسائل اجتماعی کشورهای در حال توسعه رشد و توسعه شتابان و ناهمگن شهرنشینی بوده است در اکثر کشورهای در حال توسعه آهنگ رشد سالانه جمعیت شهری بین 5 تا 8 درصد در نوسان بوده است. بدیهی است که این رشد انفجاری شهرنشینی و در پی آن پیدایش و رشد پدیده حاشیه نشینی، فرآیند مهاجرتهای مداوم داخلی، یعنی مهاجرت از روستاها به شهرها است که بازتاب اقتصادی اجتماعی و فیزیکی آن بصورت رشد گروهها و جوامع حاشیه نشین ظاهر می گردد که در جاهای مختلف به شکلهای گوناگون آلونک نشین، زاغه نشین، کپرنشین و حلبی ها، و … بروز می یابد. کشور ما نیز به عنوان یکی از جوامع در حال توسعه با این چالش مواجه است. در حال حاضر در اکثر نقاط شهری مراکز استانها و اطراف قطبهای صنعتی در سطح کشور از جمله شهر اراک محله های حاشیه نشین وجود دارد که متاسفانه در برخی مناطق شکل های پیچیده‌ای به خود گرفته اند این تحقیق به بررسی مختصات ساختاری، فرهنگی و تغییر طبقاتی محله های حاشیه نشین (محله باغ خلج) در شهر اراک پرداخته است که از طریق اسناد و مدارک و عملیات میدانی به انجام رسیده است.

کلیدواژه‌ها

حاشیه نشینی؛ محله های حاشیه نشین؛ ساماندهی؛ توانمندسازی؛ بهسازی (ارتقای محیطی)