حافظه تاریخچه شخصی و طرحواره‏‌های اولیه در کودکان آزاردیده: پیش‌بینی کیفیت زندگی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 2، دوره 11، شماره 41، مهر 1393، صفحه 19-30   

نویسندگان

طاهره محمدی¹؛ محمد علی مظاهری²؛ محمود حیدری³

¹کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان

²استاد دانشگاه شهید بهشتی

³استادیار دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف پژوهش حاضر مقایسه کودکان آزاردیده و آزارندیده در حافظه تاریخچه شخصی، طرحواره¬های کودکی، کیفیت زندگی و پیش¬بینی کیفیت زندگی آنها بود. 50 کودک 8 تا 12 سال دختر و پسر که به گزارش معلمان به عنوان کودکانی معرفی شدند که توسط اعضای خانواده مورد سوء رفتار جسمی واقع می¬شدند و 50 کودک آزارندیده به روش نمونه‎برداری دردسترس از منطقه 16 شهر تهران انتخاب شدند و به دو گروه 25 نفری ایرانی و افغانی تقسیم ¬شدند و به تکلیف حافظه تاریخچه شخصی (ویلیامز و برادبنت، 1986)، سیاهه طرحواره کودکان (ریجکبوار و دبو، 2009) و پرسشنامه غربالگری کودکان (طرح سلامت اروپا، 2004) پاسخ دادند. برای تحلیل داده¬ها از خی¬دو چندمتغیری، t مستقل و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان دادند آزاردیدگی به طور کلی با نوع خاطره‏های مطرح‎شده توسط کودکان مرتبط نیست، هرچند با تعداد بیشتر خاطره‏های عام در واژه¬های مثبت و خنثی همراه بود. همچنین، نتایج نشان¬دهنده تفاوت معنادار دو گروه در طرحواره¬ها و کیفیت زندگی و نیز امکان پیش¬بینی کیفیت زندگی از طریق طرحواره¬ها بود. بر مبنای نتایج به دست آمده، می¬توان با بررسی طرحواره‏ها، در جهت شناسایی کودکان در معرض خطر و کنترل شرایط زندگی آنها اقدام کرد.

کلیدواژه‌ها

کودک آزاری؛ حافظه تاریخچه شخصی؛ طرحواره‏های اولیه؛ کیفیت زندگی