شیوه‌های خواباندن و مشکلات خواب در کودکان 1 الی 2 ساله

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 2، دوره 10، شماره 39، فروردین 1393، صفحه 237-248   

نویسندگان

الهامه محسنیان¹؛ زهرا طبیبی²؛ علی مشهدی²

¹کارشناس ارشد روانشناسی عمومی

²استادیار دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مشکلات خواب و پنج نوع شیوه خواباندن کودکان انجام شد. بر اساس نمونه‌برداری در دسترس، 180 مادر دارای کودک یک الی دو ساله، از سه مرکز بهداشتی درمانی واقع در منطقه 9 شهر مشهد انتخاب شدند و به پرسشنامه خواب کودک (مورل، 1999) و پرسشنامه رفتار تعاملی والد‌ـ‌کودک هنگام خواباندن (مورل و کورتینا‌ـ‌بورجا، 2002) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند مشکلات خواب در کودکان یک الی دو ساله، با شیوه‌های خواباندن کودک به طورکلی و دو نوع از شیوه‌های خواباندن (تسکین جسمانی فعال و تسکین جسمانی غیرفعال) ارتباط معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان دادند بر اساس شیوه‌های تسکین جسمانی فعال و غیرفعال،‌ مشکلات خواب کودکان قابل پیش‌بینی است. شیوه تسکین جسمانی فعال برخلاف شیوه تسکین جسمانی غیرفعال، به تنهایی پیش‌بینی‌کننده معنادار مشکلات خواب کودک بود. نتایج پژوهش، بر اهمیت شناسایی و اجتناب از شیوه‌های خواباندن نامناسب کودک تأکید می‌کند.

کلیدواژه‌ها

خواب؛ کودک؛ مشکلات خواب کودک؛ شیوه‌های خواباندن