رابطۀ شخصیت و رفتارهای تمرینی ورزش: نظریه خود‎تعیین‎کنندگی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 5، دوره 10، شماره 39، فروردین 1393، صفحه 275-284   

نویسندگان

رضا نیک‌بخش¹؛ عادل میرزایی²؛ نسرین جهان‌سا²

¹استادیار دانشگاه ازاد واحد تهران جنوب

²کارشناس ارشد رشته تربیت بدنی

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه رگه‎های شخصیتی و خود‎تعیین‎کنندگی رفتارهای تمرینی ورزش بود. 450 دانشجو از دانشگاه‌های آزاد اسلامی منطقه هشت (236 زن و 214 نفر مرد) با دامنه سنی 18 تا 49 سال (میانگین 37/23، انحراف استاندارد 80/4) به روش تصادفی خوشه¬ای انتخاب و به سیاهه پنج عاملی شخصیت نئو (کاستا و مک‎کری، 1992) و مقیاس انگیزش ورزشی (پلتیر، فرتیر و والرند، 1995) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که مؤلفه‎های انگیزش ورزش توسط رگه‎های شخصیتی قابل تبیین است. از بین رگه‎های شخصیت، گشودگی با تمام زیرمقیاس‌ های انگیزش ورزش، رابطة مستقیم داشت. برون‎گردی با مؤلفة بی¬انگیزشی و وظیفه‌شناسی با مؤلفه انگیزش درونی برای موفقیت رابطة معنادار نداشتند. همچنین، نوروزگرایی با هویت¬پذیری و درون فکنی رابطة منفی و با بی¬انگیزشی ارتباط مثبت داشت.

کلیدواژه‌ها

شخصیت؛ خود‎تعیین‎کنندگی؛ انگیزش درونی؛ انگیزش بیرونی؛ بی‌انگیزشی؛ رفتارهای تمرینی