رابطه کمال گرایی و فرسودگی در ورزشکاران نخبه دارای معلولیت‌های جسمانی-حرکتی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 4، دوره 9، شماره 34، دی 1391، صفحه 157-167   

نویسندگان

سارا عزیزی¹؛ رضا نیک‌بخش²

¹کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

چکیده

هدف این تحقیق تعیین رابطة کمال¬گرایی و فرسودگی در ورزشکاران نخبة معلول جسمانی‎ـ حرکتی بود. 118 نفر (با میانگین سنی 74/5±83/24 سال، سابقة ورزشی 53/6±43/12 سال و سابقه رقابتی 40/4±39/8 سال) از ورزشکاران حاضر در بازی¬های آسیایی گوانجو در سال 2010، به‎صورت داوطلبانه مقیاس کمال¬گرایی مثبت و منفی (هاس و پراپاوسیس، 2004) و پرسشنامة فرسودگی ورزشکار (رادک و اسمیت، 2001) را تکمیل کردند. ضرایب همبستگی پیرسون نشان دادند که (1) کمال¬گرایی مثبت، روابط منفی معنا¬دار با کاهش احساس پیشرفت، خستگی جسمانی/ هیجانی، احساس بی¬ارزشی و سطح کلی فرسودگی دارد، و (2) رابطة کمال¬گرایی منفی فقط با بُعد کاهش احساس پیشرفت، معنا¬دار بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که تنها کمال-گرایی مثبت پیش‎بینی‎کنندة معنا¬دار سطح کلی فرسودگی است. بر اساس یافته¬ها، وجود گرایش¬های کمال¬گرایی مثبت در پیشگیری از اثرات مخرب فرسودگی در ورزشکاران معلول جسمانی‎ـ‎حرکتی مؤثر است.

کلیدواژه‌ها

کمال‌گرایی مثبت؛ کمال‌گرایی منفی؛ فرسودگی؛ ورزشکار معلول جسمانی‎ـ‎حرکتی