کیفیت روابط مادر-کودک و نشانگان اضطرابی در کودکان پیش بستانی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 1، دوره 9، شماره 33، مهر 1391، صفحه 5-13   

نویسندگان

محمد‌کریم خداپناهی¹؛ سعید قنبری²؛ حسین نادعلی³؛ پریسا سید موسوی⁴

¹استاد دانشگاه شهید بهشتی

²استادیار دانشگاه شهید بهشتی

³دانشجوی دکترا دانشگاه تهران

⁴دانشجوی دکترا دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین مؤلفه های روابط مادر ــ کودک و نشانگان اضطرابی کودکان پیش دبستانی بود. 291 زن به روش نمونه برداری خوشه ای از بین مادران کودکان 2 تا 6 سال شهر تهران، انتخاب شدند و به مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی (اسپنس و دیگران، 2001) و مقیاس روابط کودک- والد (پیانتا، 1992) پاسخ دادند. نتایج آزمون‌های همبستگی و تحلیل رگرسیون مشخص ساختند که روابط مثبت مادر- کودک، پیش بینی‌کننده منفی نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی، وسواس بی اختیاری و ترس از جراحت‌های جسمانی است. در حالی‌که تعارض مادر-کودک یک پیش‌بینی‌کننده مثبت نشانگان اضطرابی به ویژه اضطراب تعمیم یافته، اضطراب اجتماعی و ترس از جراحت های جسمانی در کودکان است. همچنین وابستگی مادر-کودک پیش بینی کننده مثبت نشانگان اضطرابی به خصوص در مورد اضطراب جدایی است. نتایج این پژوهش بر استلزام توجه به روابط مادر- کودک در ارزیابی وضعیت کودکان، به ویژه در موقعیتهای بالینی و ضرورت طراحی و استفاده از نیمرخ‌ درمانی توسط متخصصان بالینی کودک تأکید داشتند.

کلیدواژه‌ها

روابط مادر-کودک؛ اضطراب؛ کودک پیش دبستانی