نقش ادراک دلبستگی دوران کودکی، کنش‌وری خانواده و سبک‌های اسنادی بر اضطراب اجتماعی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 6، دوره 8، شماره 32، تیر 1391، صفحه 385-395   

نویسندگان

سیده سمیه خراشادی‌زاده¹؛ فاطمه شهابی‌زاده²؛ رضا دستجردی³

¹کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

²استادیار دانشگاه ازاد اسلامی واحد بیرجند

³استادیار دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

چکیده

پژوهش حاضر با هدف شناخت نقش دلبستگی دوران کودکی، کنش‎وری خانواده و سبک‌های اسنادی در اضطراب اجتماعی دانشجویان انجام شد. 700 دانشجو به روش نمونه‌برداری چند¬مرحله‌ای خوشه‌ای از دو دانشگاه پیام نور و آزاد بیرجند انتخاب شدند و ارزشیابی دلبستگی به هر والد (هازان و شیور، 1986)، مقیاس ارزیابی سازش‌پذیری و پیوستگی خانواده (السون، پرتنر و لاوی، 1985)، پرسشنامه سبک اسنادی (پترسون و سلیگمن، 1984) و مقیاس اضطراب اجتماعی (واتسون و فرند، 1969) را تکمیل کردند. یافته‌ها نشان دادند سبک‌های اسنادی، دلبستگی ناایمن به مادر و پیوستگی با خانواده به طور مستقیم پیش‌بینی‌کننده اضطراب اجتماعی هستند. همچنین، دلبستگی به والد از طریق پیوستگی و اسناد موفقیت بر کاهش و افزایش اضطراب اجتماعی مسیرهای معناداری نشان دادند. با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان دریافت که پیوستگی اعضای خانواده و اسناد موفقیت باعث کاهش اضطراب اجتماعی و ناایمنی به مادر و اسناد شکست موجب افزایش اضطراب اجتماعی می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

دلبستگی به والد؛ کنش‌وری خانواده؛ سبک‌های اسنادی؛ اضطراب اجتماعی