نظریه تحول ذهن و رابطه آن با مهارتهای اجتماعی در کودکان و نوجوانان مبتلا به آسیب بینایی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 2، دوره 7، شماره 27، فروردین 1390، صفحه 219-230   

نویسندگان

علی مشهدی¹؛ محبوبه هاشمی جوزدانی²؛ حمیرا هاشمی برزآبادی²

¹استادیار دانشگاه فردوسی مشهد

²کارشناس ارشد روانشناسی

چکیده

این پژوهش با هدف شناخت نظریه تحول ذهن و رابطة آن با مهارتهای اجتماعی در کودکان و نوجوانان مبتلا به آسیب بینایی صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‌آموزان مبتلا به آسیب بینایی شهر مشهد تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‌برداری هدفمند، 43 نفر از این کودکان در 4 گروه سنی (4، 7، 10 و 13 سال) انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری نظریه ذهن از دو تکلیف باور غلط (تکلیف پیش‌بینی باور؛ پرنر و وایمر، 1987؛ تکلیف پیش‌‌ـ بینی عمل؛ وایمر و پرنر، 1983) و برای سنجش مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری از مقیاس مهارتهای اجتماعی (فرم معلم؛ گراشام و الیوت، 1990) بهره گرفته شد. داده¬های پژوهش با استفاده از آزمون مجذور کای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون لوجستیک، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که بین عملکرد در تکلیف پیش‌بینی عمل و نمره کلی مهارتهای اجتماعی و عملکرد در هر دو تکلیف (پیش‌بینی بـاور و پیش‌بینی عمل) و نمره کلی مشکلات رفتاری رابطة معنادار وجود دارد. همچنین، بهره هوش کلامی و سن، عملـکرد در تکلیف پیش‌بینی عمل را پیش‌بینی کردند.

کلیدواژه‌ها

کودکان و نوجوانان با آسیب بینایی؛ نظریه ذهن؛ مهارتهای اجتماعی؛ مشکلات رفتاری