بررسی مقدماتی پیشرفت تحولی ترسیم ساعت در کودکان

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 3، دوره 7، شماره 27، فروردین 1390، صفحه 231-243   

نویسندگان

کامران گنجی¹؛ علی دلاور²؛ رزیتا ذبیحی³

¹استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر ایران ـ ملایر

²استاد دانشگاه علامه طباطبایی

³استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر ایران ـ تهران

چکیده

هدف این پژوهش شناخت تحولی ترسیم ساعت و مفهوم‌سازی زمان در دانش‌آموزان دبستانی و راهنمایی شهر تهران بود. 161 دانش آموز (106 پسر و 55 دختـر؛ میانگین سنی = 9 و انحراف استاندارد=5/1) فاقد اختلالهای رفتاری، هیجانی، ذهنی و فراگیر تحولی، آزمون ترسیم ساعت (کوهن و دیگران، 2000) را تکمیل کردند. مفهوم‌سازی زمان و ترسیم ساعت به طور جداگانه و با استفاده از نظام نمره¬گذاری کوهن و دیگران (2000) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشانگر پیشرفت تدریجی ترسیم ساعت و مفهوم زمان از 8 سالگی به بعد بود. همچنین، نتایج آشکار ساخت که خطاهای کیفی نظیر وارونه‌‌ـ سازی شماره‌ها، فاصله¬گذاری نامناسب شماره¬ها و پاک‌کردنها در 7 و 8 سالگی متداول است، اما با افزایش سن به‎تدریج کاهش می¬یابند. براساس الگوی یافتهها، پیشرفت خطی مشاهده شده در استفاده از ربع دایره، مطرح‌کنندة این است که بی¬توجهی در کودکان ماهیتی تحولی دارد. به طور کلی، تحول ترسیم ساعت تا اندازه زیادی با نمویافتگی قطعه پیشانی توازی دارد.

کلیدواژه‌ها

ترسیم ساعت؛ پیشرفت تحولی؛ کودکان عادی؛ کنشهای اجرایی