درمانگری پسخوراند عصبی : یک درمان مؤثر برای اعتیاد

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 10، دوره 5، شماره 19، فروردین 1388، صفحه 221-231   

نویسندگان

فاطمه دهقانی آرانی¹؛ رضا رستمی²؛ عباس رحمان نژاد²

¹دانشجوی دکترا دانشگاه تهران

²استادیار دانشگاه تهران

چکیده

در این پژوهش اثربخشی روش درمانگری پسخوراند عصبی بر نشانه‌های آسیب‌شناختی بیماران مرد وابسته به مواد مخـدر بررسی شد. 20 معتـاد مراجعه‌کننده بـه کلینیکهـای تـرک اعتیاد، پس از پـاسخدهی به فهرست تجدیدنظر شـده نشانه‌های مرضی (SCL-90-R؛ دروگاتیس، 1975) در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. بیماران گروه آزمایشی علاوه بر دارودرمانگری، 30 جلسـه درمانگری پسخوراند عصبی دریافت کردند و بیماران گروه گواه تنها تحت دارودرمانگری بودند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری، کاهش معنادار شدت نشانه‌های خودبیمارپنداری، وسواس، حساسیت در روابط بین‌فردی، پرخاشگری و روان‌ گسسته‎واری را در گروه آزمایشی نشان دادند. درمان پسخوراند عصبی همراه با دارودرمانگری، در بهبـود نشانگان آسیب‌‌شنـاختی روانی معتادان مؤثرتر از دارودرمانگری تنهاست.

کلیدواژه‌ها

پسخوراند عصبی؛ وابستگی به مواد مخدر؛ نشانه‌های آسیب‌شناختی