تأثیر درمان نگهدارنده متادون بر سلامت روانی معتادان به تریاک و هروئین

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 4، دوره 4، شماره 13، مهر 1386، صفحه 43-52   

نویسندگان

زهرا عارف نسب¹؛ چنگیز رحیمی²؛ نوراله محمدی²؛ عبدالرضا بابا محمودی³

¹کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

²دانشگاه شیراز

³پزشک عمومی

چکیده

پژوهش حـاضر به بررسی تأثیر درمان نگهدارنده متادون MMT بـر بهبود وضعیت سلامت روانی معتادان به تریاک و هروئین طی یک دوره 6 ماهه پرداخت. نمونه این پژوهش شامل 60 ایرانی معتاد به هروئین و تریاک (به تعداد مساوی در هر گروه) با طیف سنی 18 تا 45 سال و حداقل تحصیلات سوم راهنمایی بود که با روش نمونه‌‌برداری در دسترس انتخاب شدند. در مرحله پیش ـ آزمون، سلامت روانی شرکت‌‌کنندگـان با پرسشنـامه سلامت عمومی (GHQ؛ گلدبـرگ، 1972) ارزشیابی شد. سپس در خلال شـش ماه، بیماران افزون بر دریافت متادون، هر ماه با پرسشنامه GHQ ارزشیابی شدند. نتایج با استفاده از روش آماری اندازه‌های تکراری و آزمون t نشان دادند که روند بهبود وضعیت سلامت روانی بیماران از همان ماه نخست مصرف متادون آغاز و تا پایان درمان، حفظ شد. نتایج این پژوهش استفاده از MMT در درمان معتادان و تأثیر مثبت آن بر سلامت روانی آنها را نشان دادند.

کلیدواژه‌ها

اعتیاد؛ درمان نگهدارنده متادون؛ سلامت روانی؛ پرسشنامه سلامت عمومی