خودکارآمدی و سلامت روانی در دانش‌آموزان عادی و تیزهوش

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 1، دوره 2، شماره 6، دی 1384، صفحه 89-100   

نویسندگان

غلامعلی افروز¹؛ فرزانه معتمدی²

¹دانشگاه تهران

²کارشناس ارشد روانشناسی

چکیده

هدف پژوهش حاضر مقایسة خودکارآمدی و سلامت روانی دانش‌آموز تیزهوش و عادی بود. بدین منظور 60 دانش‌آموز تیزهوش و 60 دانش‌آموز عادی به شیوه تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از آزمون هوش ریون، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده‌ها از رگرسیون، تحلیل واریانس و تحلیل عاملی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که بین سلامت روانی با مؤلفه‌های تلاش، استعداد و بازخورد رابطه معنادار وجود داشت در حالی که هیچگونه رابطه معناداری بین سلامت روانی و مؤلفه شانس مشاهده نشد. از سوی دیگر، دانش‌آموزان عادی و تیزهوش در مؤلفه‌های بازخورد و نارسا کنش‌وری اجتماعی تفاوت معنادار داشتند. نتایج این نکته را نیز آشکار کردند که مؤلفه‌های خودکارآمدی دختران و پسران با یکدیگر تفاوت ندارند.

کلیدواژه‌ها

خودکارآمدی؛ سلامت روانی؛ دانش‌آموزان تیزهوش؛ استعداد؛ بازخورد؛ تلاش؛ شانس