برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانی

روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی

مقاله 1، دوره 1، شماره 3، فروردین 1384، صفحه 1-10   

نویسنده

شهلا پاکدامن

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان شیوع اختلال دلبستگی یا برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانی بود. بدین منظور براساس یک پژوهش زمینه‌یابی، نمونه‌ای متشکل از 280 نوجوان 
(140 دختر و 140 پسر) دبیرستانی مدارس دولتی شهر تهران انتخاب و با پرسشنامه دلبستگی بزرگسال (AAQ)، مقیاس بازنگری شده دلبستگی بزرگسال (RAAS) مصاحبه سازمان یافته تشخیصی اختلال واکنشی دلبستگی (RAD) و مصاحبه بالینی برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانی ارزشیابی شدند. نتایج به دست آمده وجود نشانه‌های برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی را در 5/10% از آزمودنیهای هر دو ریخت نشان داد: ریخت بازداری شده (5/3%) و بازداری نشده (8/6%). پژوهش حاضر افزون بر تعیین میزان شیوع برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی در نوجوانان ایرانی، در سطح کاربردی نیز الگو‌ها و ابزارهای جدید را برای ردیابی این اختلال در اختیار متخصصان بالینی قرار داد.

کلیدواژه‌ها

نوجوانی؛ اختلال واکنشی دلبستگی؛ برجاماندگی اختلال واکنشی دلبستگی