تأثیر ادغام بر کارآیی بانک ها در ایران

اقتصاد مالی

شناسنامه علمی شماره، دوره 2، شماره 5، دی 1387، صفحه 82-97   

نویسندگان

حمید شهرستانی¹؛ صغری قبادی²

¹عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

²دانش اموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

چکیده

هدف اصلی این پژوهش،بررسی عوامل موثر بر کارایی صنعت بانکداری در ایران است.بدین روی،برای اندازه گیری کارایی به دو روش ناپارامتری(DEA) و پارامتری (SFA) داده های تراز نامه بانک های تجاری،تخصصی و خصوصی در دوره 1380-1384 را مورد بررسی قرار داده ایم.در روش ناپارامتری نتایج حاصل میانگین کارایی اقتصادی،تخصصی و فنی سیستم بانکی در دوره مورد بررسی به ترتیب برابر با 56 درصد،77 درصد و 72 درصد است.در روش پارامتری متوسط کارایی سیستم بانکی در دوره مورد بررسی 34 درصد است.بر اساس نتایج مدل برآورد عوامل موثر بر کارایی نشان می دهد که کارایی بانکها با اندازه بانک ،دارایی کل  و تمرکز رابطه منفی و با تعداد شعب نیروی انسانی تحصیل کرده ،نسبت تسهیلات به دارایی،ریسک اعتباری،سرمایه به دارایی و شاخص بانکداری الکترونیکی رابطه مثبت دارد.ادغام بانکها در شرایطی موجب افزایش کارایی میشود که بانک ناکاراتر در بانک کاراتر ادغام شود.
 
 

کلیدواژه‌ها

کارایی؛ روش ناپارامتری و پارامتری؛ برنامه ریزی خطی؛ تحلیل مرزی تصادفی و رقابت