تحلیل قصه های رایج در گویش لکی بر مبنای الگوی ولادیمیر پروپ

فصلنامۀ ادبیات و زبان های محلی ایران زمین

مقاله 3، دوره 1، شماره 2، اسفند 1390، صفحه 45-68   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

نویسنده

علی حیدری

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان

چکیده

این مقاله، ابتدا به تعریف قصه، سابقۀ قصه، ساختار قصه و طبقه‌بندی قصه‌ها می‌پردازد و سپس دیدگاه‌های «ولادیمیر پروپ»، قصه‌شناس مشهور روسی و 31 خویشکاری که او از صد قصۀ رایج در روسیه (قصۀ پریان) استخراج کرده است، همراه با شخصیت‌های اصلی قصه و حوزۀ خویشکاری‌های آن‌ها نقل می‌کند. در ادامه، نا‌هماهنگی الگوی پروپ را با قصه‌های رایج در گویش یا لهجۀ لکی شرح می‌دهد و نمونه‌ها‌یی از آن قصه‌ها‌ را ذکر می‌کند که در حوزه‌ها‌ی مختلفی از خویشکاری‌ها و شخصیت‌های اصلی قصه با الگوی پروپ در تضاد است.

کلیدواژه‌ها

خویشکاری؛ قصه؛ قصۀ پریان؛ شخصیت

مراجع

. الول ساتن و لارنس پل (1376). قصه‌های مشدی‌گلین‌خانم، چ2، تهران: مرکز.

2. انجوی شیرازی، سیدابوالقاسم (1382). گل به صنوبر چه کرد: قصه‌های ایرانی، چ3، تهران: امیرکبیر.

3. برونو، بتلهایم (1381)، افسون افسانه‌ها، ترجمۀ اختر شریعت‌زاده، تهران: هرمس.

4. برونو، بتلهایم (1384). کودکان به قصه نیاز دارند، ترجمۀ کمال بهروزکیا، تهران: افکار.

5. پروپ، ولادیمیر (1368). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان، ترجمة فریدون بدره‌ای، تهران: توس.

6. پروپ، ولادیمیر (1371). ریشه‌‌های تاریخی قصه‌های پریان، ترجمۀ فریدون بدره‌ای، تهران: توس.

7. حسینی، محمد (1382). ریخت‌شناسی قصه‌های قرآن: بازخوانش دوازده قصه قرآنی، تهران: ققنوس.

8. حیدری، علی (1389). ریخت‌شناسی قصه‌های رایج در لکی.

9. شمیسا، سیروس (1374). انواع ادبی، چ3، تهران: فردوس.

10. لوفلر دلاشو، مارگریت (1366). زبان رمزی قصه‌های پریوار، ترجمة جلال ستاری، تهران: توس.

11. مارتسولف، اولریش (1388). طبقه‌بندی قصه‌های ایرانی، ترجمة کیکاوس جهانداری، چ8، تهران: سروش.

12. میرصادقی، جمال. (1382)، عناصر داستان، چ4، تهران: سخن.