بررسی ریشه شناختی - تطبیقی چند واژه ی لری بویراحمدی

فصلنامۀ ادبیات و زبان های محلی ایران زمین

مقاله 7، دوره 1، شماره 2، اسفند 1390، صفحه 157-176   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

نویسنده

افضل مقیمی

کارشناس ارشد زبان شناسی

چکیده

روش پژوهش، به دو شیوة میدانی و کتاب‌خانه‌ای است. در شیوة میدانی، اگرچه نگارنده، خود، گویش‌ورِ این گویش است، برای اطمینان از صحت تلفظ واژه‌ها، آن‌ها را در گفت‌و‌گو با افراد سالخورده و بی‌سواد، بازخوانی و ثبت کرده و در شیوة کتاب‌خانه‌ای، با مراجعه به منابع اصلی و معتبر، این کار را به‌سامان رسانده است

کلیدواژه‌ها

ریشه‌شناسی؛ زبان‌های ایرانی؛ گویش‌های ایرانی؛ گویش لری؛ گویش لری بویراحمدی

مراجع

1. آل‌بوغبیش، منیژه (1383). «بررسی واژة noqri»، مجلة فرهنگ، س17،‌ ش1و2، ص1.

2. اشرفی خوانساری، مرتضی (1383). گویش خوانساری،‌ تهران: ‌پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

3. ایزدپناه، ‌حمید (1363). فرهنگ لری، تهران: آگاه.

4. برهان، محمدحسین‌بن‌خلف (1357). برهان قاطع، به‌اهتمام محمد معین، ج2و4، تهران: امیرکبیر.

5. بیکس، رابرت استون پل (1389). درآمدی بر زبان‌شناسی تطبیقی زبان‌های هند‌و‌اروپایی، ترجمة اسفندیار طاهری، ‌تهران:‌ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

6 رجایی بخارایی، احمدعلی (1375). لهجة بخارایی، مشهد: دانشگاه فردوسی.

7. رضایی، جمال (1377). بررسی گویش بیرجند، ‌تهران: هیرمند.

8. زمرّدیان، رضا (1368). بررسی گویش قاین،‌ مشهد: آستان قدس رضوی.

9. سروشیان، جمشید سروش (۱۳۵۶) فرهنگ بهدینان، تهران: دانشگاه تهران.

10. سلامی، عبدالنبی (1383). گنجینة گویش‌شناسی فارس، ج1، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

11. سلامی، عبدالنبی (1384). گنجینة گویش‌شناسی فارس، ج2، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

12. سلامی، عبدالنبی (1385). گنجینة گویش‌شناسی فارس، ج3، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

13. سلامی، عبدالنبی (1388). گنجینة گویش‌شناسی فارس، ج5، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

14. سلامی، عبدالنبی (1390). گنجینة گویش‌شناسی فارس، ج6، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

15. شکری، گیتی (1385). گویش‌ رامسری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

16. علمداری، مهدی (1384). گویش دماوندی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

17. فره‌وشی، بهرام (1358). فرهنگ فارسی به پهلوی، تهران: ‌دانشگاه تهران.

18. کراچی، روح‌انگیز (1390). فارسی فیروزآبادی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

19. کلباسی،‌ ایران (1362). گویش کردی مهابادی، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

20. کلباسی،‌ ایران (1370). فارسی اصفهانی، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

21. کلباسی،‌ ایران (1373). گویش کلیمیان اصفهان (یک گویش ایرانی)، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

22. مقیمی، افضل (1385). بررسی گویش گورکانی (گویش مردم روستای بایگان فیروزآباد)، تهران،: روزنگار.

23. مکنزی، دی.ان (1373). فرهنگ کوچک زبان پهلوی، ترجمة مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

24. منصوری، یدالله (1384). بررسی ریشه‌شناختی فعل‌های زبان پهلوی (فارسی میانة زردشتی)، تهران:‌ فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

25. همایون، همادخت (1371). گویش افتری، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

26. هورن، پل و هایزیش هوبشمان (۱۳۵۶). اساس اشتقاق فارسی، ترجمة جلال خالقی مطلق، ج1، تهران: بنیاد فرهنگ ایران

1. Bartholomae، Christian، 1904، Altiranisches Worterbuch، Berlin.
2. Boyce، Mary، 1977، A word-list of Manichaean Middle Persian and Parthian and، Leiden.
3. Hübsch mann، H. ، 1895، Persische studie، strassburg.
4. Mackenzie، David Neil، 1974، Aconcise Pahlavi Dictionary، London: Oxford University Press.
5. Nyberg، Henrik Samuel، 1974، A manual of pahlavi، Wiesbaden: Otto Harrassowitz.

Reichelt، Hans، 1911، Avesta reader (Text، notes، glassery and index)، strassburg: Trubner