توصیف فعل در فارسی فیروزآبادی

فصلنامۀ ادبیات و زبان های محلی ایران زمین

مقاله 6، دوره 2، شماره 1، خرداد 1391، صفحه 99-124   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

نویسنده

روح انگیز کراچی

دانشیار زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

فارسی فیروزآبادی، از گروه گویشهای جنوب غربی است که تاکنون تحقیقی در بارۀ آن انجام نگرفته است و اثری نوشتاری از آن موجود نیست و امکان فراموشی آن به علل مختلف وجود دارد.
   ساختار فعل در فارسی فیروزآبادی همانند فارسی معیار است و وجه اختلاف آن در تفاوت آوایی، واژگانی و شناسه های برخی از افعال به ویژه گذشته نقلی است. در مقاله حاضر، فعل در فارسی فیروزآبادی از دیدگاه های زیر بررسی شده است : 1.ستاک حال و گذشته، 2.ساختار مصدر، 3. ساختار اسم مفعول، 4. وندهای تصریفی، 5. فعل از نظر زمان، 6. فعل از نظر جهت، 7. فعل های کمکی، 8.. فعل از نظر معلوم و مجهول، 9. فعل اسنادی،10. افعال پی بستی، 11. فعل از نظر ساخت .

کلیدواژه‌ها

گویش؛ گویش های جنوب غربی؛ فعل؛ گویش فیروزآبادی

مراجع

۱. ارژنگ، غلامرضا (1374).  دستور زبان فارسی امروز، تهران: قطره.                                                                           

۲. باطنی، محمدرضا (1364). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی، تهران: امیرکبیر.                                           

۳.  کلباسی، ایران (1370).  فارسی اصفهانی، تهران: موسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی. 

۴. کلباسی، ایران (1373).  گویش کلیمیان اصفهان، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

۵. مقیمی، افضل (1381). «فعل در گویش مردم روستای بایگان»، تهران: نخستین همایش ملی ایران‌شناسی.

۶. وحیدیان کامیار، تقی (1383). دستور زبان فارسی1، تهران: سمت.