فعل در گویش دشتک فارس

فصلنامۀ ادبیات و زبان های محلی ایران زمین

مقاله 2، دوره 5، شماره 1، خرداد 1394، صفحه 25-39   

نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

زهرا درستکار^{* 1}؛ بیتا قاسمی²؛ عبدالخالق فلاحی³؛ پرویز شیبانی⁴

¹کارشناس ارشد زبان شناسی

²کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

³دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه شیراز

⁴کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، هیات علمی دانشگاه فرهنگیان

چکیده

دشتک یکی از روستاهای بخش درودزن از شهرستان مرودشت استان فارس است. گویش دشتکی از گویش­های متعلق به به شاخۀ زبان‌های ایرانی جنوب غربی است. پژوهش حاضر به­تحلیلی توصیفی از داده­هایی می­پردازد که به صورت میدانی جمع­آوری شده­است. در گویش دشتکی، در برخی افعال، شناسه به جای آمدن در آخر فعل، در ابتدای فعل آورده می‌شود. شناسه‌ها در فعل‌های مختلف، تفاوت آوایی دارند. در صرف فعل زمان آینده، برخلاف فارسی معیار که فقط قسمت اول فعل صرف می‌شود، گویشور دشتکی هر دو قسمت فعل آینده را صرف می‌کند.

کلیدواژه‌ها

منطقۀ فارس؛ گویش دشتکی؛ فعل؛ شناسه

مراجع

۱. باقری، مهری، (۱۳۸۴)، تاریخ زبان فارسی، چ۱۰، تهران: قطره.

۲. ــــــــــــ ، (۱۳۸۶)، مقدمات زبان‌شناسی، چ۱۰، تهران: قطره.

۳. جانی، ابراهیم، (۱۳۹۲)، «توصیف زبان‌شناختی گروه اسمی در گویش لُری کامفیروز»، شیراز، دومین همایش ملی آموزش زبان فارسی و زبان‌شناسی.

۴.حسینی فسایی، میرزاحسن، (۱۳۸۲)، فارسنامۀ ناصری، ج۲، چ۳، به‌تصحیح و تحشیۀ منصور رستگار فسایی، تهران: امیرکبیر.

۵ .دبیرمقدم، محمد، (۱۳۸۷)، «زبان، گونه، گویش، لهجه: کاربردهای بومی و جهانی»، مجلۀ ادب‌پژوهی، ش۵، تابستان و پاییز، ص۹۱تا۱۲۸.

۶. سامارین، ویلیام، (۱۳۸۷)، زبان‌شناسی عملی [راهنمای بررسی گویش‌ها]، چ۲، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

۷. فلاحی، محمدهادی، (۱۳۸۷)، «بررسی آواشناختی واج‌شناختی گویش دشتکی»، نشریۀ مطالعات ایرانی، س۷، ش۱۳، بهار۱۳۸۷، ص۱۵۹تا۱۸۰.

۸. گلفام، ارسلان، (۱۳۸۵)، اصول دستورزبان، تهران: سمت.

۹. گودرزی، سمیه، نسترن توکلی، (۱۳۹۲)، «بررسی افعال درگویش لُری دشمن‌زیاری (شهرستان ممسنی)»، شیراز، دومین همایش ملی آموزش زبان فارسی و زبان‌شناسی.

۱۰‌. مشکوةالدینی، مهدی، (۱۳۸۸)، سیر زبان‌شناسی، چ۵، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد