بررسی اثر استفاده از گیاهان توتون، اسپند و آویشن کوهی در کنترل کنه واروای زنبور عسل

بوم شناسی گیاهان زراعی

مقاله 6، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 10، اردیبهشت 1387، صفحه 67-72   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

عبدالاحد شاددل تیلی^{* 1}؛ ناصر ماهری سیس¹؛ ابوالفضل آقاجانزاده گلشنی¹؛ ابوالفضل اسعدی دیزجی¹؛ علیرضا احمدزاده²

¹عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

²استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

چکیده

کنه واروآ یکی از خطرناک‏ترین انگل‏های زنبور عسل بوده و خسارات زیادی را متوجه صنعت زنبورداری می‏نماید و تاکنون از داروهای شیمیایی و گیاهی متعددی برای کنترل آن استفاده شده است. در این پژوهش اثر استفاده از گیاهان دارویی شامل عصاره توتون، عصاره اسپند، عصاره آویشن کوهی، دود توتون، دود اسپند و دود آویشن کوهی روی این کنه مجموعاً در 21 کندوی لانگستروت در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی (CRD) مورد بررسی قرار گرفت. درصد آلودگی کنه‏ها در ابتدا و انتهای دوره آزمایشی و هم‏چنین تعداد تلفات کنه‏ها و زنبورهای کارگر به‏صورت روزانه تعیین گردید. در ابتدای آزمایش درصدآلودگی به کنه در کندوهای آزمایشی اختلاف معنی‏داری با هم نداشت، ولی در انتهای دوره بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی‏داری مشاهده شد. هم‏چنین از نظر تعداد تلفات کنه‏ها بین تیمارهای مختلف در روزهای آزمایش و کل دوره، اختلاف معنی‏داری مشاهده گردید و عصاره توتون بیشترین تأثیر را در کنترل کنه از خود نشان داد. علاوه بر این از نظر تعداد تلفات زنبورهای کارگر بین روزهای مختلف و هم‏چنین کل دوره آزمایش اختلاف معنی‏داری وجود داشت و تأثیر عصاره اسپند از این نظر نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. 

کلیدواژه‌ها

زنبور عسل؛ کنه واروآ؛ توتون؛ اسپند؛ آویشن کوهی

مراجع

1- آریانا، ا.، ر. عبادی و غ. طهماسبی. 1379. بررسی آزمایشگاهی و صحرایی تأثیر تعدادی از افشره‏ها و پودرهای گیاهی بر کنه انگل زنبور عسل اروپایی، چهارمین سمینار پژوهشی زنبور عسل کشور.

2- بی‏نام. 1375. سیمای شهرستان شبستر. انتشارات معاونت برنامه‏ریزی و هماهنگی استانداری استان آذربایجان شرقی.

3- حقیقتیان، ف. 1379. بررسی کارایی عصاره گیاهان Artemisia annual  وSambucus Lyulus در کنترل کنه پارازیت زنبور عسل. چهارمین سمینار پژوهشی زنبور عسل کشور.

4- زرگری، ع. 1368. گیاهان دارویی. جلد اول. چاپ پنجم. انتشارات دانشگاه تهران.

5- زرگری، ع. 1368. گیاهان دارویی. جلد سوم. چاپ چهارم. انتشارات دانشگاه تهران.

6- سرایلو، م. ح. 1376. سم‏شناسی حشرات. چاپ اول. انتشارات دانشگاه علوم کشاورزی گرگان.

7- شاهین کربلایی، م. و ب. امامی. 1376. بررسی بیماری‏های انگلی زنبورستان‏های ایران. سومین سمینار پژوهشی زنبور عسل کشور.

8- عباداللهی نطنزی، ع. 1379. بررسی میزان باقی‏مانده کومافوس و پایداری آن در عسل. چهارمین سمینار پژوهشی زنبور عسل کشور.

9- محسنی، ح. 1356. زهرشناسی آفت کش‏ها. انتشارات دانشگاه آذر آبادگان.

10- مصدق، م. س. و ع . کمیلی بیرجندی. 1368. کنه‏های زیان‏آور زنبور عسل. مرکز انتشارات و چاپ دانشگاه شهید چمران.

11. Denisl, A. 2000. Variation in the parasitic bee mite varroa jacobsoni. Apidologie 31: 281-292.

12. Imdorf, A. and S. Bogdanov.1999. Use of essential oils for the control of Varroa jacobsoni in honey bee colonies. Apidologie 30, 209-228.

13. Kochanskg, J. and M.Wilzer. 2001. Comparison of the transfer of comaphos from bees wax into honey. Apidologie 32, 119-125.

14. Rajiter, A. 1982. Tobacco Smoke can kill varroa mites. Bee World 63(3): 138-148.

15. Rajiter, A. 1983 . Preliminary results on treatment of varroa infected honey bee colonies with tobacco smoke. Bee World 64(3): 63-65.

16. Rajiter, A. and  J.U.D. Eijnd. 1984. Detection of varroa mites in the Netherlands using tobacco smoke. Bee World 65(4): 151-154.

17. Ritter, W.1981. Varroa disease of the honey bee Apis mellifera. Bee World 62(4): 141-153.

18. Wallner, K. 1999. Varroacides and their residues in bee products. Apidologie 30, 235 – 248.