تعیین فنوتیپ‏های جهش‎یافته نیت مقاوم به کلرات و بررسی فراوانی آن‌ها در قارچ Fusarium oxysporum f. sp. sesami عامل بیماری پژمردگی و زردی کنجد در استان فارس

بوم شناسی گیاهان زراعی

مقاله 9، دوره 6، شماره 4 - شماره پیاپی 21، بهمن 1389، صفحه 85-91   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

صدیقه محمدی^{* 1}؛ سعید رضایی²؛ محممد رضوی³؛ رسول زارع⁴؛ حمیدرضا زمانی زاده⁵

¹دانشجوی دکتری گروه بیماری شناسی گیاهی. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. تهران.

²استادیار گروه بیماری شناسی گیاهی. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. تهران.

³استادیار بخش تحقیقات بیماری گیاهان، مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور.

⁴استاد بخش تحقیقات رستنی ها. مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور.

⁵دانشیار گروه بیماری شناسی گیاهی. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. تهران.

چکیده

به منظور تعیین فنوتیپ‎های جهش‎یافته نیت مقاوم به کلرات و بررسی فراوانی آن­ها در جمعیت قارچ Fusarium oxysporum f. sp. sesami عامل بیماری زردی و پژمردگی کنجد در استان فارس، در سال­های 1385 و 1386 اقدام به جداسازی بیمارگر از بوته­های آلوده کنجد در شهرستان­های داراب، فسا، نورآباد، کازرون، نی­ریز، استهبان و زرقان گردید. در این تحقیق در مجموع 32 جدایه بیماری‎زا با منشاء جغرافیایی متنوع انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفت. سکتو­ر­ها و جهش یافته­های نیت مقاوم به کلرات این جدایه­ها با استفاده از محیط کشت‎های MMC و PDC به­دست آمد. فراوانی جهش یافته­های نیت در محیط MMC از مجموع 356 سکتور، 5/79 درصد و در محیط PDC از مجموع 415 سکتور، 16/74 درصد بود. سایر سکتور­ها جهش یافته­های Crn بودند که در محیط کشت، حداقل رشد سویه وحشی را از خود نشان دادند. کلاس فنوتیپی جهش یافته­های مقاوم به کلرات با استفاده از محیط کشت­های حاوی نیترات، نیتریت و هیپوزانتین به عنوان تنها منبع تأمین‌‎کننده نیتروژن تعیین شد. این جهش یافته­ها در سه فنوتیپ nit1، nit3 و nitM گروه­بندی شدند. در محیط PDC، 94/63 درصد از جهش­یافته‎ها nit1 و در محیط MMC، 12/37 و 4/14 درصد از جهش­یافته‎ها به ترتیب nit3 و nitM بودند.

کلیدواژه‌ها

جهش؛ نیت مقاوم به کلرات؛ گروه های سازگار رویشی؛ پژمردگی و زردی کنجد؛ فارس

مراجع

Abdou E, Abd-Ala HM, Galal AA (2001) Survey of sesame root rot/wilt disease in Minia and their possible control by ascorbic and salicylic acids (abstr). Journal of Agricultural  Science 32: 135-152.

Banihashemi Z (1968) The biology and ecology of Fusarium oxysporum f. sp. melonis in soil and root zones of host and nonhost plants. Ph.D. Thesis, Michigan State University. 114 pp.

Banihashemi Z (1981) Fusarium wilt of sesame in Iran. Iranian Journal of Plant Pathology 17: 75-79. [In Persian with English Abstract].

Basirnia T, Banihashemi Z (2005) Vegetative compatibility grouping in Fusarium oxysporum f. sp. sesami, the causal agent of sesame yellows and wilt in Fars province. Iranian Journal of Plant Pathology 41:117-123. [In Persian with English Abstract].

Castellani E (1950) L vizzimento del sesamo. Olearia 4:20-31 (Review of Applied Mycology 30: 78-95).

Correl JC, Kittich CJR, Leslile JF (1987) Nitrate nonutilizing mutants of Fusarium oxysporum and their use in vegatative tests. Phytopathology 77: 1640-1646.

Cove DJ (1976) Chlorate toxicity in Aspergillus nidulans: the selection and characterization of chlorate resistant mutant. Heredity 36: 191-203.

Hillocks RJ,  Woller JM (1997) Soilborn diseases of tropical crops. CAB. International. 452 pp.

Kistler HC (1997) Genetic diversity in the plant – pathogenic fungus, Fusarium oxysporum. Phytopathology 87: 474 - 479.

Katan T, Katan J (1999) Vegetative compatibility grouping in Fusarium oxysporum f. sp. radicis- lycopersici from the UK, the Netherland, Belgium and France. Plant Pathology 48:541-594.

Klittich CJR, Leslie JF (1988) Nitrate reduction mutants of Fusarium moniliforme (Gibberella fujikuroi). Genetics 118: 417-423.

Lori G, Edel-Herman V, Gautheron N, Alabouvette C (2004) Genetic diversity of pathogenic and nonpathogenic populations of Fusarium oxysporum isolated from carnation field in Argenyina. Phytopathology 94: 661-668.

Nelson PE, Toussoum TA, Marasas WFO (1983) Fusarium spesies, a manual for identification. The Pennsylvania State University Press, 193 pp.

Pasquali M, Dematheis F, Gilardi G, Gallino ML, Garibaldi A (2005) Vegetative compatibility groups of Fusarium oxysporum f. sp. lactucae from lettuce. Plant Disease 89: 237-240.

Puhalla JE (1985) Classification of strains of Fusarium oxysporum on the basis of vegetative compatibility. Canadian Journal of  Botany 63: 179-183.

Sarpeleh A, Banihashemi Z (2000) Vegetative compatibility groups within races of Fusarium oxysporum f. sp. melonis in Iran and Fusarium oxysporum isolates from weeds in Maharloo region, Fars province. Iranian Journal of Plant Pathology 36:31-46. [In Persian with English Abstract].

Vakalounakis DJ, Fragkiadakis GA (1999) Genetic diversity of Fusarium oxysporum isolates from cucumber: differentiation by pathogenicity, vegetative compatibility and RAPD fingerprinting. Phytopathology 89: 161-168.