تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,199 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,857 |
بررسی میزان رشد فیتوپلانکتون Chlorella vulgaris و اثرات آن بر روی مواد مغذی پساب شهری | ||
فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات | ||
مقاله 7، دوره 1، پیش شماره 1، فروردین 1389، صفحه 64-72 اصل مقاله (407.42 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
حمیدرضا قیصری* 1؛ سید محسن بصیری1؛ سیده اطهره موسوی* 2؛ مازیار یحیوی2؛ محمدرضا طاهری زاده3 | ||
1بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز | ||
2دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس | ||
3پژوهشکده اکولوژی خایج فارس و دریای عمان | ||
چکیده | ||
فیتوپلانکتون ها اساس تمام زنجیره های غذایی آبی هستند. کاربرد اصلی آنها در آبزی پروری مربوط به تغذیه می باشد اما در عین حال قادر به جذب مواد مغذی پساب و استفاده از آنها در جهت رشد خود می باشند. بدین منظور پرورش فیتوپلانکتون Chlorella vulgaris با استفاده از محیط کشت پساب شهری در تابستان 1387 در تصفیه خانه فاضلاب بندرعباس مورد آزمایش قرار گرفت تا علاوه بر کاهش هزینه تولید، توانایی جذب مواد مغذی پساب و اثر تصفیه کنندگی آن سنجیده و مورد بهره برداری قرار گیرد. Chlorella vulgarisبا تراکم یکسان درحجم های متفاوت پساب شهری (20، 40، 60، 80 و 100درصد) به منظور بررسی میزان رشد و با سه تراکم اولیه متفاوت (تراکم بالا 106×2 سلول در میلی لیتر، متوسط 106×1 سلول در میلی لیتر و پایین 105×5 سلول در میلی لیتر) به پساب تصفیه شده اضافه گردیدند. تعداد سلول در چهارده روز افزایش یافت و سرعت این افزایش در کشت های 80 و 100 درصد بیشتر بود. در پایان روز چهاردهم پرورش بیش از 80درصد نیترات، 56 درصد نیتریت و 80 درصد فسفات در همه کشت ها به جزء تراکم پایین حذف گردید. نتایج نشان داد که کارایی حذف مواد مغذی پساب به وسیله این سیستم فیتوپلانکتونی ارتباط مستقیم با فعالیت فیزیولوژیک و رشد سلول هایChlorella که تحت تأثیر تراکم اولیه بودند، داشت. به نظر می رسید که کشت های با یک تراکم فیتوپلانکتونی بالا، برای رسیدن به نتایج رضایت بخش از حذف مواد مغذی در مدت 10 روز به جای 14 روز سودمندتر بود. | ||
کلیدواژهها | ||
Chlorella vulgaris- تراکم سلولی- حذف مواد مغذی- پساب شهری | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 678 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 203 |