تاثیر سطوح مختلف بتائین جیره بر مقاومت بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برابر استرس های محیطی

فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات

مقاله 8، دوره 1، شماره 4، دی 1389، صفحه 63-70   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد نیرومند^{* 1}؛ میرمسعود سجادی²؛ مازیار یحیوی¹؛ محمد اسدی¹

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر عباس

²دانشگاه هرمزگان

چکیده

این آزمایش به مدت چهار هفته به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف بتائین جیره بر میزان مقاومت بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برابر استرس های محیطی شامل کمبود اکسیژن، شوری بالا، دمای بالا، pH بالا و پایین، انجام شد. این آزمایش در قالب چهار جیره با سطوح مختلف بتائین شامل صفر(C)، 4/0% (_4/0B ) ، 8/0% (_8/0B ) و 2/1% (_2/1B ) به طور جداگانه در سه تیمار آزمایشی و یک تیمار شاهد و هر تیمار شامل سه تکرار انجام شد. در هر تکرار چهل قطعه بچه ماهی با وزن متوسط 15/0±67/0 گرم ذخیره سازی شده و روزانه طی 5 وعده غذادهی شدند. میزان غذادهی روزانه 4 تا 5/4 درصد وزن بدن بود. با بررسی فاکتورهای بقا و مقاومت در برابر فاکتورهای محیطی در پایان دوره مشخص شد که کلیه تیمارهای بتائین از نظر مقاومت در برابر pH  بالا و پایین و مقاومت در برابر دمای بالا به طور معنی داری از تیمار کنترل بهتر بودند. همچنین تیمار _4/0B از لحاظ مقاومت در برابر شوری بالا و تیمار _8/0B از لحاظ مقاومت در برابر کمبود اکسیژن به طور معنی داری از تیمار کنترل بهتر بودند(05/0> P). آزمایش حاضر نشان داد که اضافه نمودن بتائین به جیره می تواند تاثیر مطلوبی بر مقاومت در برابر استرس ها در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته باشد. 

کلیدواژه‌ها

بتائین؛ قزل آلای رنگین کمان؛ استرس های محیطی؛ غذادهی؛ مقاومت؛ جیره