بررسی اثر رنگدانه آستاگزانتین روی رشد، رنگ پذیری و فاکتورهای خونی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات

مقاله 7، دوره 3، شماره 9، فروردین 1391، صفحه 71-80   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مائده طالبی^{* 1}؛ حسین خارا¹؛ جلیل ذریه زهرا²؛ شایان قبادی³؛ آرزو خدابنده لو¹؛ الهام میررسولی¹

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

²مرکز تحقیقات ماهیان سردآبی

³دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل

چکیده

         در این تحقیق، اثر رنگدانه آستاگزانتین بر روی رشد، رنگ پذیری و فاکتورهای خونی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی(64/0±93 گرم) در مزرعه پرورش ماهی سرشار در ارتفاعات جاده سه هزار واقع در شهرستان تنکابن به مدت 8 هفته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در 2 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمار 1: تغذیه با غذای تجاری معمولی (تیمار شاهد)، تیمار 2:  mg/kg41 آستاگزانتین. هر یک از تیمارهای مورد آزمایش به ترتیب در ساعات 8، 12، 16 تغذیه شدند. لازم به ذکر است که نرخ غذادهی براساس وزن توده زنده بعد از هر بار زیست سنجی صورت گرفت. در پایان دوره، خونگیری از ماهیان انجام شد. نتایج نشان داد بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن ماهیان اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد (05/0p<) و هیچ اختلاف معنی داری در طول بدن ماهیان، پارامترهای عملکرد رشد و مصرف غذایی شامل FCR ، SGR  ، GR ، BWI%, CF و بازماندگی بین تیمارهای مختلف وجود نداشت (05/0<p). درجه صورتی شدن گوشت با استفاده از SalmoFan^TM تعین شد که در پایان دوره به درجه 28 رسید. نتایج بین تیمارهای مورد بررسی از نظر فاکتورهای خونی گلبول قرمز، گلبول سفید، لنفوسیت و IgM اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0p<)، اما از نظر فاکتورهای مونوسیت و نوتروفیل اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت (05/0<p). بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که جیره mg/kg41 آستاگزانتین به دلیل صرفه اقتصادی، جیره مناسب در پرورش قزل آلای رنگین کمان است.

کلیدواژه‌ها

قزل آلای رنگین کمان؛ آستاگزانتین؛ رنگدانه؛ رنگ پذیری؛ رشد؛ فاکتور خونی