بررسی آلودگی های انگلی ماهی قرمز حوض بومی ایران Carassius auratus غیر وارداتی در آکواریوم ها در فصل بهار سال 1390 در استان تهران

فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات

مقاله 1، دوره 3، شماره 11، مهر 1391، صفحه 1-8   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

ابوالفضل بحری^{* 1}؛ بابا مخیر²؛ ژاله خوشخو¹؛ علی اسدزاده منجیلی³

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

²دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال.

³دامپزشکی استان تهران.

چکیده

ماهی قرمز حوض(Carassius auratus) به لحاظ بومی بودن و رایج ترین ماهی در خانه ها، آکواریوم ها بویژه بعنوان سمبل ماهی ها در سفره هفت سین است. موضوع مهمتر این است که با ورود ماهیان جدید به داخل کشور بویژه زینتی متعاقب آن آلودگی ها و بیماری های جدیدی به مزارع زینتی و آکواریوم ها و سایر مزارع تکثیر و پرورش ماهی منتقل می شود. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت آلودگی های انگلی ماهی قرمز حوض و همچنین تعیین میزان شیوع(درصد)، شدت آلودگی انگل در آکواریوم ها می باشد. در بررسی حاضر، از سال 1390، تعداد 300 عدد از ماهیان قرمزحوض مورد مطالعه و آزمایش قرارگرفتند. نمونه ها به صورت زنده به آزمایشگاه انتقال یافته و بر اساس روش های متداول تهیه لام مرطوب و کالبدگشائی، مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس انگل ها با استفاده از کلید های تشخیص معتبر مورد شناسائی قرار گرفتند. در این تحقیق انگل های زیر در آکواریوم ها شناسائی گردید که شامل انگل های تک یاختIchthyophthirius multifiliis, Trichodina sp.; Microsporidia sp. ,  و انگل هایپر یاخته ها شامل      Gyrodactylus sp. Dactylogyrus sp.(2) , Dactylogyrus sp.(1) میزان شیوع آلودگی به  Gyrodactylus sp. بیش از سایر انگل ها بوده است(میزان شیوع 18%) و پس از آن انگل Trichodina sp. (میزان شیوع 15%) و انگلDactylogyrus sp.(1)   (میزان شیوع10%) ، Dactylogyrus sp.(2) (میزان شیوع8%) ،Microsporidia sp. (میزان شیوع 3%)
   I. multifiliis(میزان شیوع 4%).

کلیدواژه‌ها

آلودگی انگلی؛ ماهی قرمز حوض؛ آکواریوم؛ استان تهران و ماهی ایرانی