اثرات بهره وری کشاورزی در رشد اقتصاد ایران

پژوهشنامه اقتصاد و کسب و کار

مقاله 2، دوره 4، شماره 5، فروردین 1392، صفحه 17-31   

نویسندگان

فاطمه دبیری^{* 1}؛ سهیلا خوشنویس یزدی²؛ فاطمه زندی³

¹کارشناس ارشد اقتصاد نظری،دانشکده حقوق،علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

²استادیار دانشکده حقوق،علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

³عضو هئیت علمی دانشکده حقوق علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

چکیده

 
امروزه دستیابی به رشد اقتصادی از راه ارتقای بهره وری،از مهمترین هدف های اقتصادی کشورها به حساب می آید.ارتقای بهر وری با استفاده از عاملهای تولید به دست می آید و در نیل به رشد اقتصادی مستمر و توسعه پایدار نقشی مهم ایفا میکند.بهره وری عوامل تولید در بخش کشاورزی از مسائل بسیار مهم است زیرا کشاورزی در ایران بزرگترین بخش اقتصادی پس از بخش های نفت و خدمات است که حدود 20 درصد تولید ناخالص ملی و سهم عمده ای از صادرات غیرنفتی را به خود اختصاص داده است.افزون براین،ارتباط پیشین و پسین کشاورزی با دیگر بخش ها،به رشد تولید و اشتغال در آنها نیز کمک می کند.با افزایش جمعیت و محدود بودن منابع تولید،استفاده بهینه از منابع و افزایش بهره وری عوامل تولید الزامی می شود.در این پژوهش،داده ها به صورت سری زمانی سالانه برای دوره زمانی 1350 تا 1387 تجزیه و تحلیل شده است:سپس متغیر بهره وری کشاورزی با استفاده از شاخص کندریک محاسبه و آنگاه تاثیر بهره بررسی شده که نتایج این آزمون بیانگر ECM وARDL وری کشاورزی بر رشد اقتصادی با استفاده از مدلهای آن است که علائم ضرایب برآورده شده برای همه متغیرها با مبانی نظری سازگاری دارد و متغیر موجودی سرمایه،بهره وری کشاورزی،و نیروی کار تاثیری معنادار و مثبت بر رشد اقتصادی داشته و با آزمون علیت گرنجر نتیجه گرفته شده که از بهره وری کشاورزی بر رشد اقتصادی رابطه ای یک طرفه برقرار است.

کلیدواژه‌ها

بهره وری کل عوامل تولید؛ بخش کشاورزی؛ رشد اقتصادی؛ مدل LDRA؛ الگوی تصحیح خطای MCE