تعیین محدوده کشندگی و غلظت میانه کشنده (96h LC50) علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi)

فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات

مقاله 3، دوره 5، شماره 17، مهر 1393، صفحه 21-32   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

یعقوب جادی^* ؛ علیرضا صفاهیه؛ رضا سلیقه زاده

دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

چکیده

در این تحقیق سمیت حاد علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) مطالعه گردید. آزمایش سمیت حاد به صورت ساکن و بر اساس روش استاندارد O.E.C.D به مدت 96 ساعت انجام و پارامترهای موثر فیزیکوشیمیایی آب شامل pH، اکسیژن محلول و درجه حرارت کنترل گردید. آزمایشات ابتدایی به منظور یافتن محدوده کشندگی با رهاسازی 6 عدد بچه ماهی به داخل آکواریوم هایی که به حجم 15 لیتر آبگیری شده بودند انجام شد و بعد از به دست آوردن محدوده کشندگی، تیمارهای نهایی با 5 تیمار و 3 تکرار برای تعیین غلظت کشنده (LC₅₀ 96h) انجام پذیرفت. داده های حاصل با استفاده از روش آماری  Probit در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. غلظت های کشندگی حاد 24 ساعت (24h LC₅₀)، 48 ساعت (48h LC₅₀)، 72 ساعت (72h LC₅₀) و 96 ساعت (96h LC₅₀) پاراکوات بر بچه ماهی بنی به ترتیب 84/6، 29/5، 57/2 و 49/1 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. حداکثر غلظت مجاز سمیت (MATC) پاراکوات بر بچه ماهی بنی، 14/0 میلی گرم بر لیتر و حداقل غلظت موثر (LOEC) این سم که به  96h LC₁₀ اطلاق می گردد، 05/1 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. علاوه بر این محدوده کشندگی پاراکوات بر ماهی بنی در یک طیف محدود می باشد.

کلیدواژه‌ها

سمیت حاد؛ پاراکوات؛ غلظت کشنده؛ ماهی بنی