باغ بی برگی نقد و بررسی شعر "باغ من" از اخوان ثالث

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 5، دوره 1، شماره 1، دی 1384، صفحه 64-74   

نویسنده

حسین خسروی

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

چکیده

 
در این مقاله یکی از اشعار مهدی اخوان ثالث(1307-1369 ه.ش) به نام "باغ من" شرح و تفسیر شده است.این شعر از نظر تازگی تصاویر،ترکیبات نو،پیوند استوار فرم و محتوا و انسجام در محور عمودی،از شیواترین سروده های اخوان و بلکه از بهترین یادگارهای شعر معاصر ایران است.
در این شعر،پاییز موضوع شعر است هم الگوی انتخاب قافیه،شبیه آنچه در "زمستان"-سروده دیگر اخوان-نیز دیده می شود.از منظری دیگر این شعر سرشار از تشبیهات،استعارات و ترکیبات تازه است که شاعر آنها را با واژگان کهن و خارج از نرم(روال)زبان انروزی درهم آمیخته است،و این آمیزش نو و کهنه،از ویژگی های سبک شخصی او به شمار می رود.
نگارنده در تحلیل شعر"باغ من"به جنبه نمادین شعر اخوان هم توجه داشته و کوشیده است لایه های چندگانه معنایی یا مفاهیم متعددی را که در این شعر نهفته است،آشکار سازد.
 
 

کلیدواژه‌ها

قافیه(کناری؛ میانی)؛ تشخیص؛ تشبیه؛ پارادوکس؛ باستانگرایی؛ نماد