بررسی هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی(مطالعه موردی)

پژوهشنامه اقتصاد و کسب و کار

مقاله 4، دوره 1، شماره 1، پاییز 1389، صفحه 45-72  

نویسندگان

طاهره فیضی¹؛ سعید عابدینی²

¹استادیار مدیریت دولتی،سازمان مرکزی دانشگاه پیام نور مرکز تهران

²کارشناس ارشد مدیریت دولتی

چکیده

"سرمایه انسانی"بستر مناسبی را برای بهره برداری و بهره وری نیروی انسانی در سازمانهای مختلف فراهم می آورد.از سوی دیگر،بهره گیری از دیگر سرمایه های اجتماعی سازمان نیز در پرتو این سرمایه امکان پذیر است که همین نکته،اهمیت آن را در سازمان نشان می دهد.سرمایه اجتماعی،مجموعه هنجارهای موجود در نظامهای اجتماعی است که موجب ارتقای سطح همکاری اعضا آن جامعه و پایین آمدن هزینه های ارتباطات می شود.(فوکویاما،1999 به نقل از طلوعی و کاوسی،1385)
هوش هیجانی،می تواند نقش اساسی در محیط کار داشته باشد.دکتر دانیل گلمن(1998)مولفه های هوش هیجانی را خودآگاهی،خودتنظیمی،خودانگیختگی،همدلی،و مهارتهای اجتماعی تعریف می کند.
با توجه به وابسته بودن سرمایه اجتماعی به روابط بین افراد و تاثیر انکار ناپذیر نقش هوش هیجانی بر نحوه شکل گیری روابط بین فردی،در این پژوهش تلاش شده اثر هوش هیجانی با تکیه بر پنج مولفه آن به عنوان متغیرهای مستقل،بر ارتقای سرمایه اجتماعی و مولفه های آن(اعتماد،شبکه های ارتباطی،زبان و اهداف مشترک)به نوان متغیرهای وابسته در بین پژوهشگران و مدیران مرکز تحقیقات صدا و سیما بررسی شود.این پژوهش از نوع پژوهشهای توصیفی-پیمایشی است که بر اساس آن،ارتباط متغیرهای مستقل و متغیر وابسته با توجه به داده های پرسشنامه بررسی شده،و همچنین از آمار توصیفی و آمار استنباطی به منظور انجام دادن تحلیل ها و ارائه مدل استفاده شده است.نتایج این پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و مولفه های سرمایه اجتماعی،رابطه مستقیم وجود داردوبنابراین می توان با در نظر گرفتن شاخص هوش هیجانی در بدو خدمت،و آموزش هوش هیجانی در حین خدمت،به ارتقای سطح اجتماعی سازمان اقدام کرد.
 
 
 

کلیدواژه‌ها

هوش هیجانی؛ سرمایه اجتماعی