تأثیر متانول بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا تحت تنش کمبود آب

اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مقاله 5، دوره 9، 2(34) تابستان، مرداد 1394، صفحه 231-242   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

نظام آرمند¹؛ حمزه امیری^{* 2}؛ احمد اسماعیلی³

¹دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

²گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

³گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

چکیده

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا (رقم COS16) در شرایط تنش کمبود آب، آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء در سال 1393 به اجرا درآمد. عامل اول شامل تیمارهای مختلف محلول­ پاشی متانول با 4 سطح (بدون محلول­ پاشی، 10، 20 و 30 درصد حجمی) بود که محلول­ پاشی 3 بار طی فصل رشد گیاه و با فواصل 10 روز صورت گرفت. عامل دوم سطوح تنش کمبود آب شامل تنش خشکی شدید (25 درصد ظرفیت زراعی)، تنش کمبود آب ملایم (50 درصد ظرفیت زراعی) و بدون تنش کمبود آب (100 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج این آزمایش نشان داد محلول­ پاشی 10 درصد حجمی متانول منجر به افزایش معنی ­داری در وزن دانه و طول غلاف شد اما در دیگر صفات مورد بررسی محلول ­پاشی متانول اثر مثبت معنی­ داری نداشت. در شرایط تنش خشکی ملایم و شدید سطوح محلول پاشی متانول با سطوح کنترل تفاوت معنی ­داری نداشت. در این مطالعه تنش کمبود آب شدید منجر به کاهش معنی ­داری در کلیه صفات مورد بررسی در مقایسه با سطح بدون تنش شد. به­ طورکلی، کاربرد محلول­ پاشی متانول نتوانست اثرات منفی ناشی از تنش خشکی بر صفات مورد بررسی و اجزای عملکرد در گیاه لوبیا را کاهش دهد.

کلیدواژه‌ها

اجزای عملکرد؛ تنش کمبود آب؛ لوبیا؛ محلول پاشی متانول