انتخاب بهترین فناوری درحضور هردو نوع داده های اصلی و ترتیبی: DEA با مرزهای کارآ و ناکآرا

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

مقاله 2، دوره 8، شماره 26، مهر 1395، صفحه 13-23   

نویسندگان

حسین عزیزی^{* 1}؛ رضا فرضی‌پور صائن²

¹استادیار،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پارس‌آباد مغان،،گروه ریاضی کاربردی، پارس‌آباد مغان، ایران

²استاد ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج،گروه مدیریت صنعتی،کرج، ایران

چکیده

تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) یک رویکرد داده‌ای برای ارزیابی عملکرد مجموعه‌ای از موجودیت‌های همتا به نام واحدهای تصمیم‌ گیری (DMUها) است، که عملکرد آنها بر اساس اندازه‌های متعدد مشخص می‌شود. تعریف DMU عمومی و انعطاف‌ پذیر است. در مسئله‌ی مورد نظر ما، DMU به یک فناوری اشاره دارد. انتخاب بهترین فناوری فاز مهمی از انتقال فناوری محسوب می‌شود. این مقاله پیشنهاد می‌کند که از «DEA با مرزهای کارآ و ناکارآ» برای انتخاب بهترین فناوری در حضور هر دو نوع داده‌های اصلی و ترتیبی استفاده شود. در این رویکرد، همزمان کارآیی‌های خوشبینانه و بدبینانه‌ی هر فناوری در نظر گرفته می‌شود. در مقایسه با DEAی سنتی، رویکرد DEA با مرزهای کارآ و ناکارآ می‌تواند بهترین فناوری را به درستی و به آسانی شناسایی کند. یک مثال عددی کاربرد روش پیشنهادی را نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

تحلیل پوششی داده‌ها؛ انتخاب فناوری؛ داده‌های اصلی و ترتیبی؛ کارآیی‌های خوشبینانه و بدبینانه