بررسی اثرات ضدباکتریایی عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک (.Malva sylvestis L) با استفاده از روش‌های انتشار از چاهک و رقت لوله‌ای

آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی

مقاله 4، دوره 8، 4 (32) زمستان، اسفند 1393، صفحه 645-651   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

اکبر حسن پور^{* 1}؛ سولماز ذخیره¹؛ امیررضا عبادی²

¹گروه شیمی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

²گروه میکروبیولوژی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران.

چکیده

   امروزه با توجه به مقاومتباکتری­هابه آنتیبیوتیک­ها و عوارضجانبی آنها  توجهزیادیبهخاصیتضد باکتریایی عصارهگیاهانداروییمیشود. گیاهپنیرک با نام علمیMalva sylvestis L.درطبسنتیوصنعت داروهایگیاهیازجایگاهمهمیبرخوردار است. در  اینمطالعه اثرات ضد باکتریایی غلظت­های  mg/ml400، 200، 100، 50 عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک روی باکتری­های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا به روش انتشار از چاهک مورد بررسی قرار گرفت. همچنیندراینمطالعهازروش رقت لوله ای جهتسنجش حداقل غلظت مهارکنندگی رشد باکتری ها (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتری‌ها (MBC) بهرهگرفتهشد. عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک از رشد باکتری­های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا جلوگیری کرد، به طوری که اثرضدباکتریایی آن  با افزایشغلظتعصاره نیز  افزایش یافت. MICو MBCاین باکتری­ها به ترتیب از mg/ml 5/12 تا 50 و mg/ml 5/12 تا 100 متغییر است. نتایج نشان داد که این عصاره می­تواند گزینه مناسبی برای مطالعات آینده در شرایط درون­تنی جهت تهیه داروهای ضد باکتریایی جدید باشد.

کلیدواژه‌ها

پنیرک؛ عصاره غیرقطبی؛ اثرات ضدباکتریایی؛ انتشار از چاهک؛ رقت لوله‌ای

اصل مقاله

مقدمه

   یکی از بیماری­های مهم که همواره انسان با آن دست به گریبان بوده، بیماری­های باکتریایی است. مقاومت روز افزون باکتری­ها به آنتی بیوتیک­ها و عوارض جانبی عوامل ضد باکتریایی از مشکلات مهم در امر درمان بیماری­های عفونی است. گیاهان از دیرباز به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع مواد دارویی ضد میکروبی مطرح بوده‌اند (2007 Buhner, 1999; Abbasi,). اسانس‌های گیاهی و انواع متابولیت‌های ثانویه‌ گیاهی به عنوان موادی با ویژگی ضد میکروبی شناخته شده‌اند و دارای اثرات سمی کم و یا فاقد اثرات سمی هستند (Beg, 2000). بنابراین، می­توان از این فرآورده­ها به­عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی­بیوتیک­ها استفاده نمود. همچنین برای حفاظت مواد داروئی و غذایی در برابر فساد میکروبی از آنها بهره جست (Sagdic, 2003; Cao and Cao, 1999). در همین راستا با توجه به تنوع آب و هوایی و در نتیجه فلور گیاهی بسیار متنوع در ایران امکان شناسایی مواد موٴثره گیاهی در گیاهان مختلف بومی کشور و استخراج آن­ها به منظور تولید این مواد به مقدار زیاد و در سطح صنعتی وجود دارد.

   پنیرک گیاهی گلدار از راسته پنیرک سانان، تیره پنیرکیان و سرده Malva L. می­باشد. این گیاه دو ساله و یا پایا (دائمی) و ندرتاً یک ساله به ارتفاع 30 تا 60 سانتی­متر، دارای گل­های نسبتاً کوچک سرخ یا بنفش یا ارغوانی و برگ­های مدوّر است که معمولاً در زمین­های بایر و کشتزارها می­روید (Lust, 1997; Chevallier, 1996; Milin and Kustrak, 2003). در پزشکی سنتّی قدیم برای اجزای آن کاربردهای گوناگونی ذکر کرده­اند که از جمله آن درمان سرفه، بیماری­های التهابی غشاهای مخاطی، برخی بیماری­های پوستی، درد معده و گلو، بیماری­های کلیه، طحال، مثانه، شکستگی اعضا و کاهش چربی خون را نام برد (DellaGreca et al., 2009; Leporatti and Ghedira, 2009; Neves, 2009 Yeole et al., 2010; Esteves et al., 2009; Quave et al., 2008).

   اجزای فعال گیاهان خانواده مالواسه (Malvacea) در برگ­ها، گل­ها، دانه­ها و ریشه گیاه یافت می­شوند. همه قسمت­های پنیرک سرشار از موسیلاژ است. علاوه بر آن ویتامین­های B، A، C و E نیز در آن یافت می­شود. اسید گلوکورونیک ، فلاوونوئیدها، مشتقات ترپنوئیدی و فنولی، کلروفیل­ها، کاروتنوئیدها، آسپارژین، آلتئین، تانن­ها، روغن­های فرار، آنتوسیانین­های مالونات و مقدار کمی مادة رنگی به نام مالوین سایر ترکیباتی هستند که در این گیاه وجود دارند (Takeda et al., 1989; Redzić et al., 2005; Billeter et al., 1991; Proestos et al., 2005; Cutillo et al., 2006).

   با توجه به اثرات دارویی متعدد گیاه پنیرک، به‌نظر می­رسد مواد موجود در این گیاه از دسته­های متفاوتی از مواد فیتوشیمیایی باشند. مطالعه فیتوشیمیایی عصاره­های با قطبیت متفاوت گیاه پنیرک و بررسی خواص ضد میکروبی آنها می­تواند تعیین کننده بهترین روش عصاره گیری باشد، بطوری­که بتوان تشخیص داد مواد فعال در کدام نوع عصاره حضور بیشتری دارند. در این مطالعه خواص ضد باکتریایی عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک بر تعدادی از باکتری­های بیماری­زا مورد بررسی قرار گرفته است.

 

مواد و روش­ها

   مواد شیمیایی مورد نیاز شامل حلال­های آب، پترولیم بنزاین، سود، دی متیل سولفوکسید، پودر مولر هینتون آگار و نوترینت براث از کمپانی مرک آلمان (Merck, Germany) تهیه شدند. در این تحقیق از 4 سویه باکتریایی استاندارد cereusBacillus، aureusStaphylococcu، coliEscherichia وPseudomonas aeruginosa و تانک نیتروژن نیز استفاده شد. دستگاه‌های مورد استفاده شامل ترازوی KERN ABJ با دقت 1/0 میلی­گرم، دستگاه سوکسله، روتاری شرکت  IKA مدل RV10 B، پمپ خلأ STEROUAO بودند.                                                      

   به منظور تهیه عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک، ابتدا اندام­های هوائی گیاه خشک پنیرک توسط نیتروژن مایع خرد شدند، سپس با استفاده از دستگاه سوکسله و حلال پترولیم اتر عمل استخراج در دمای 40 درجه سلسیوس انجام گرفت. در نهایت حلال در دستگاه روتاری تحت عملیات تقطیر در خلأ حذف گردید. از عصاره حاصله غلظت­های مختلف جهت استفاده در آزمون انتشار از چاهک و  تعیین MIC/MBC تهیه گردید (Barros et al., 2010).

    سوش­های باکتریایی مورد آزمایش شامل: (ATCC:25923) Staphylococcus aureus،Bacillus cereus (PTCC:1052)،(ATCC:25922) Escherichia coli و Pseudomonas aeruginosa (ATCC:27853)  به صورت لیوفیلیزه از مجموعه میکروبی موسسه تحقیقات بیوتکنولوژی دانشگاه تهران تهیه گردیدند. نمونه­های میکروبی بر اساس روش­های استاندارد احیاء گردیدند. به منظور تهیه سوسپانسیون میکروبی از کشت جوان و تازه، چند کلنی برداشته و به محیط کشت مولرهینتون براث تلقیح شد تا جائی­که کدورت سوسپانسیون تهیه شده معادل کدورت نیم مک فارلند (10⁸_×5/1 باکتری در هر میلی­لیتر) گردید (Murray, 2000). برای رسیدن به غلظت 10⁶_×5/1 باکتری در هر میلی­لیتر، سوسپانسیون باکتریایی معادل کدورت نیم مک فارلند به نسبت 01/0 رقیق شد.

   جهت بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک از دو روش استفاده گردید. روش اول، روش انتشار از چاهک در آگار می­باشد. بدین منظور ابتدا در شرایط استریل کنار شعله و زیر هود لامینار از سوسپانسیون باکتریایی تهیه شده برداشته و در سطح پلیت حاوی محیط کشت مولر هینتون آگار گسترش داده شد. در مرحله بعد 5 چاهک به قطر 5 میلی­متر و به فاصله 2 سانتی­متر در سطح پلیت ایجاد گردید. سپس محلول­های عصاره به غلظت­های mg/ml50، 100، 200 و 400 تهیه و در هر یک از چاهک­ها اضافه گردید.به عنوان شاهد مثبت از آنتی‌بیوتیک کلرامفنیکل و به عنوان شاهد منفی از پترولیوم اتر استفاده شد. تمامی پلیت­ها در انکوباتور در دمای 37 درجه سلسیوس به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. پس از طی این مدت، کشت­های باکتریایی از نظر تشکیل یا تشکیل نشدن هاله عدم رشد، بررسی و قطر هاله­های عدم رشد بر حسب میلی­متر توسط کولیس اندازه‌گیری شد.

   روش دوم، روش رقت لوله­ای می­باشد. با استفاده از این روش حداقل غلظت مهارکنندگی رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتری (MBC) تعیین گردید. جهت تعیین MIC، از عصاره غیرقطبی تهیه شده، سری­های رقت mg/ml 78/0، 56/1، 125/3، 25/6، 5/12، 25، 50، 100 و 200 در محیط کشت مولرهینتون براث تهیه شدند. سپس به هر کدام از رقت‌ها 1 میلی­لیتر از سوسپانسیون باکتریایی تهیه شده اضافه گردید. به عنوان شاهد مثبت لوله­ای با محتویات (محیط کشت حاوی باکتری، بدون عصاره) و به عنوان شاهد منفی لوله ای با محتویات (محیط کشت بدون باکتری) نیز تهیه شدند. بعد از 24 ساعت انکوبه کردن در دمای 37 درجه سلسیوس، لوله ها از نظر کدورت مورد بررسی قرار گرفتند. لوله­ای که حاوی کمترین غلظت عصاره بوده و کدورتی در آن مشاهده نشد، به عنوان MIC مشخص گردید. سپس در کنار شعله جهت تعیین MBC از محتوی لوله­ها که در آنها عدم رشد مشاهده شده، برداشته و روی محیط کشت مولرهینتون آگار کشت داده شد و مجدداً در داخل انکوباتور به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سلسیوس قرار داده شدند. از آن جایی که حتی داروهای باکتریسیدال نیز همیشه به طور کامل قادر به از بین بردن باکتری­ها نمی­باشند، لذا میزان حداقل غلظتی که موجب مرگ 9/99 درصد باکتری­ها شده، به عنوان MBC مشخص گردید (Skocibusic et al., 2004; Sökmen et al., 2003).

 

یافته­ها

   نتایج حاصل از تاٴثیر غلظت­های مختلف عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک به روش انتشار از چاهک در جدول 1 آمده است. این عصاره اثر بازدارندگی قابل ملاحظه­ای بر هر چهار باکتری مورد آزمایش داشت و با افزایش غلظت عصاره، این اثر به صورت افزایش هاله عدم رشد بیشتر و چشمگیرتر می­شد. اثرات مهارکنندگی رشد (قطر هاله عدم رشد) عصاره غیرقطبی بر باکتری­های گرم مثبت بیش از باکتری‌های گرم منفی بود.

 

 

جدول 1- قطر هاله عدم رشد باکتری برحسب میلی­متر در غلظت­های مختلف عصاره غیرقطبی به روش انتشار از چاهک

mg/ml50	mg/ml 100	mg/ml200	mg/ml400	شاهد منفی	شاهد مثبت
								باکتری
	S. aureus		32/6 mm	42/13 mm	46/14 mm	5/19 mm	-	22 mm
	B. cereus		25/7 mm	90/13mm	15 mm	21 mm	-	23 mm
	E. coli		70/5 mm	10/6 mm	12 mm	64/15mm	-	18 mm
	P. aeruginosa		6 mm	5/6 mm	10/13 mm	16 mm	-	19 mm

  

 

   مقادیر مربوط به حداقل غلظت مهارکنندگی رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشندگی باکتری (MBC) عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک علیه چهار باکتری منتخب به روش رقت لوله­ای در جدول 2 آمده است. آزمون تعیین MIC/MBC نشان داد که در بین باکتری‌های مورد آزمایش، باکتری باسیلوس سرئوس بیشترین حساسیت و باکتری اشریشیا کلی کمترین حساسیت را در برابر عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک دارند.

 

 

 

جدول 2- حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی باکتری در غلظت های مختلف عصاره غیرقطبی به روش رقت لوله­ای

غلظت عصاره	MIC mg/ml	MBC mg/ml
باکتری
S. aureus	5/12	25
B. cereus	5/12	5/12
E. coli	50	100
P. aeruginosa	25	50

 

بحث و نتیجه­گیری

    بر اساس گزارش شکری بقداد و همکارانش در سال 2014، ارزیابی فعالیت آنتی­اکسیدانی به سه روش فعالیت مهار رادیکال آزاد (DPPH; diphenylpicrylhydrazyl)، ﻗﺪرت احیاءکنندگی یون فریک (Ferric reducing FRAP; ability of plasma) و ظرفیت آنتی­اکسیدانی کل (capacity Total antioxidant TAC;) نشان می­دهد که فراکسیون­های اتیل استات (به عنوان حلال قطبی) و بوتانول (به عنوان حلال غیرقطبی) در برگ­های گیاه پنیرک دارای بیشترین فعالیت آنتی­اکسیدانی می­باشند. تحقیقات آنها نشان داد که پنیرک مورد تجزیه توسط ایشان می­تواند منبع خوبی برای برخی ترکیبات فنلی، فلاوونوئیدی و آنتی­اکسیدانی باشد (Choukri Beghdad et al., 2014). در مطالعه انجام شده توسط اتارد و پاسیونی در سال 2011 نشان داده شد که توزیع آلکالوئیدهای گیاهان دارویی مالتی در حلال­های قطبی و غیرقطبی تقریباً برابر است (به ترتیب 38/52 درصد و 62/47 درصد). آلکالوئیدها ممکن است به صورت ترکیب آلی غیرقطبی و یا نمک آلکالوئید یونیزه شده قطبی باشند (Attard and Pacioni, 2011).

   در این بررسی مشخص گردید که عصاره غیرقطبی اندام­های هوایی گیاه پنیرک منطقه ارسباران اثرات مهارکنندگی رشد قابل توجهی روی باکتری­های مورد آزمایش دارند. در این بین اثرات مهاری بر باکتری­های گرم مثبت (Staphylococcus aureus و Bacillus cereus) بیش از باکتری­های گرم منفی (Pseudomonas aeruginosa و coliEscherichia  ) بود به­طوری­که در غلظت­های پائین (mg/ml 50)، باکتری­های گرم منفی مقاومت زیاد و باکتری­های گرم مثبت حساسیت قابل توجهی نشان دادند و همین­طور در غلظت­های بالا (mg/ml 400)، هر دو گروه باکتری­ها به­ویژه گرم مثبت­ها توانایی رشد نداشته و حساس بودند. همچنین مشخص شد که از بین چهار باکتری استفاده شده، cereusBacillus حساس­ترین و Escherichia coli مقاوم­ترین باکتری­ها در برابر عصاره گیاه دارند.

   در هر دو آزمایش بررسی خواص ضد باکتریایی، عصاره غیرقطبی تأثیر متفاوتی بر رشد باکتری­های گرم مثبت و گرم منفی داشت. علت این تفاوت در رشد ممکن است به دلایل مختلفی از جمله تفاوت ساختاری موجود بین دیواره این دو گروه از باکتری­ها وابسته باشد. همان­گونه که نتایج نشان داد این عصاره اثرات قابل توجهی بر باکتری­های گرم مثبت و اثرات ضعیف‌تری روی باکتری­های گرم منفی داشت که علت احتمالی آن وجود لیپوپلی­ساکارید­های دیواره سلولی باکتری­های گرم منفی می­باشد که مانند سدّی از عبور مولکول­های بزرگ و آب­گریز ممانعت می­کنند. از آنجایی که اکثر ترکیبات موثر موجود در عصاره­ها و اسانس­ها ماهیت آب­گریزی دارند، لذا می­توان چنین نتیجه گرفت که این مواد امکان نفوذ و دسترسی به نقاط فعال داخل باکتری­های گرم منفی را ندارند و به همین دلیل معمولاً باکتری­های گرم منفی در مقایسه با باکتری­های گرم مثبت مقاومت بیشتری نسبت به ترکیبات گیاه نشان می­دهند.

   به‌طور خلاصه، نتایج نشان می­دهد، عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک از رشد باکتری­های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، اشریشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا جلوگیری می­کند و اثر ضد باکتریایی آن  با افزایش غلظت عصاره افزایش می­یابد. MIC و MBC این باکتری­ها به ترتیب از   mg/ml 5/12 تا 50 و mg/ml 5/12 تا 100 متغییر است.

   با توجه به مقاومت باکتری­ها به آنتی­بیوتیک­ها و عوارض جانبی آنها و با توجه به اثرات ضد باکتریایی عصاره غیرقطبی گیاه پنیرک منطقه ارسباران بر باکتری­ها به­ویژه باکتری­های گرم مثبت که عامل بسیاری از عفونت­های مخرب و بیمارستانی هستند، این عصاره می­تواند به عنوان یک فرآورده گیاهی طبیعی جایگزین مناسب داروهای شیمیایی برای مبارزه با عفونت­ها باشد. پیشنهاد می­گردد سایر محققین اثرات ضد میکروبی این عصاره را روی دیگر باکتری­ها و در شرایط درون­تنی (In vivo)  بررسی نمایند.

مراجع

• · Abbasi, N., Azizi Jaliliane, F., Abdi, M. and Saifmanesh, M. (2007). A comparative study of the antimicrobial effect of Scrophularia striata Boiss. Extract and selective antibiotics against Staphylococcus aureus and Pesudomonas aeroginosa. Journal of Medicinal Plants, 1(6): 10-18.
• · Attard, E. and Pacioni, P. (2011). The Phytochemical and In Vitro Pharmacological Testing of Maltese Medicinal Plants. Bioactive Compounds in Phytomedicine. InTech, Rijeka, Croatia, pp: 93-112.
• · Barros, L., Carvalho, A.M. and Ferreira, C.F.R. (2010). Leaves, flowers, immature fruits and leafy flowered stems of Malva sylvestris: A comparative study of the nutraceutical potential and composition. Food and Chemical Toxicology, 48(6): 1466-1472.
• · Beg, A.Z. and Ahmad, I. (2000). Effect of Plumbago zeylanica extract and certain curing agents on multidrug resistant bacteria of clinical origin. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 16(8-9): 841-844.
• · Billeter, M., Meier, B. and Sticher, O. (1991). 8-hydroxy flavonoid glucuronides from Malva sylvestris. Phytochemistry, 30(3): 987-990.
• ·  Buhner, S.H.  (1999). Herbal Antibiotics Natural Alternatives for treating Drug-Resistant Bacteria. 1st ed., North Adams: Storey Publishing, LLC, pp: 8-20.
• · Cao, Y.H. and Cao, R.H. (1999) Angiogenesis inhibited by drinking tea. Nature, 398(6726): 381-381.
• · Chevallier, A. (1996). The Encyclopedia of Medicinal Plants. London: Dorling Kindersley, pp: 336-340.
• · Cutillo, F., D’Abrosca, B., DellaGreca, M., Fiorentino, A. and Zarrelli, A. (2006). Terpenoids and phenol derivatives from Malva sylvestris. Phytochemistry, 67(5): 481-485.
• · DellaGreca, M., Cutillo, F., D'Abrosca, B., Fiorentino, A., Pacifico, S. and Zarrelli, A. (2009). Antioxidant and radical scavenging properties of Malva sylvestris. Natural product communications, 4(7): 893-896.
• · Esteves, P.F., Sato, A., Esquibel, M.A., Campos-Buzzi, F.D., Meira, A.V. and Cechinel-Filho, V. (2009). Antinociceptive activity of Malva sylvestris L. Latin American Journal Pharmacology, 28(3): 454-456.
• · Leporatti, M.L. and Ghedira, K. (2009). Comparative analysis of medicinal plants used in traditional medicine in Italy and Tunisia. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 5(1): 31-38.
• · Lust, J. (1974). The Herb Book. Toronto: Bantam Books, pp: 262-263.
• · Milin, V. and Kustrak, D. (2003). Officinal and unofficinal polysaccharide containingdrugs (Mucilagenous drugs). Farmaceutski Glasnik, 59(2): 57-68. 

 

• · Mohammed, C.B., Chahid, B., Fatima, B., Fatima-Zohra, S., Meriem, B. and Farid, C. (2014). Antioxidant activity, phenolic and flavonoid content in leaves, flowers, stems and seeds of mallow (Malva sylvestris L.) from North Western of Algeria. African Journal of Biotechnology, 13(3): 486-491.
• · Murray, P., Baron, R., Fauer, E.J. and Tenoyer, M. (1999). Manual of Clinical Microbiology. 7th ed., Washington, D.C: American Society for Microbiology, pp: 1567-1570.
• · Neves, J.M., Matos, C., Moutinho, C., Queiroz, G. and Gomes, L.R. (2009). Ethnopharmacological notes about ancient uses of medicinal plants in Trás-os-Montes (northern of Portugal). Journal of Ethnopharmacology, 124(2): 270-283.
• · Proestos, C., Chorianopoulos, N., Nychas, G.J. and Komaitis, M. (2005). RP-HPLC analysis of the phenolic compounds of plant extracts. Investigation of their antioxidant capacity and antimicrobial activity. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 53(4): 1190-1195.
• · Quave, C.L., Pieroni, A. and Bennett, B.C. (2008). Dermatological remedies in the traditional pharmacopoeia of Vulture-Alto Bradano, inland southern Italy. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 4(1): 5-14.
• · Redzić, S., Hodzić, N. and Tuka, M. (2005). Plant pigments (antioxidants) of medicinal plants Malva silvestris L. and Malva moschata L. (Malvaceae). Bosnian journal of basic medical sciences/Udruzenje basicnih mediciniskih znanosti= Association of Basic Medical Sciences, 5(2): 53-58.
• · Sagdic, O. (2003). Sensitivity of four pathogenic bacteria to Turkish thyme and oregano hydrosols. LWT-Food Science and Technology, 36(5): 467-473.
• · Skočibušić, M., Bezić, N., Dunkić, V. and Radonić, A. (2004). Antibacterial activity of Achillea clavennae essential oil against respiratory tract pathogens. Fitoterapia, 75(7): 733-736.
• · Sökmen, A., Vardar-Ünlü, G., Polissiou, M., Daferera, D., Sökmen, M. and Dönmez, E. (2003). Antimicrobial activity of essential oil and methanol extracts of Achillea sintenisii Hub. Mor. (Asteraceae). Phytotherapy Research, 17(9): 1005-1010.
• · Takeda, K., Enoki, S., Harborne, J.B. and Eagles, J. (1989). Malonated anthocyanins in malvaceae: malonylmalvin from Malva sylvestris. Phytochemistry, 28(2): 499-500.
• · Yeole, N.B., Sandhya, P., Chaudhari, P.S. and Bhujbal, P.S. (2010). Evaluation of Malva sylvestris and Pedalium murex Mucilage as Suspending Agent. International Journal of PharmTech Research, 2(1): 385-389.