پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شماره‌ها | 9,997 |
| تعداد مقالات | 83,560 |
| تعداد مشاهده مقاله | 77,800,519 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,318 |
رابطۀ زمان روایی و مرگ در داستان سیاوش | ||
| پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی | ||
| مقاله 8، دوره 6، شماره 19، خرداد 1394، صفحه 169-196 اصل مقاله (673.72 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| کاظم کلانتری* 1؛ ابراهیم استاجی* 2 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد | ||
| 2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری. | ||
| چکیده | ||
| زمان از مهم‌ترین عناصر روایت محسوب می‌شود که با تحلیل و بررسی آن در داستان می‌توان به نتایجی در راستای معنای اثر دست یافت. زمانِ متن و داستان و رابطۀ این دو با هم، از جمله مسائلی است که در بخش زمان روایی مورد بررسی قرار می‌گیرد. از جمله نظریه‌پردازان مطرح در زمینۀ بررسی زمان در روایت، ژرار ژنت فرانسوی است که زمان را در داستان به سه ساحت نظم، تداوم و بسامد تقسیم می‌کند. این پژوهش ضمن بررسی عنصر زمان و جایگاه آن در تحلیل محتوایی و معنایی "داستان سیاوش" نشان می‌دهد که فردوسی با استفاده از تکنیک‌های عمدۀ زمانی در روایت از جمله پیش‌نگاه، گفت‌و‌گو و تکرار، مرگ و سرنوشت سیاوش را معنایی خاص بخشیده‌است. وجود پس‌نگاه‌ها، پیش‌نگاه‌ها و تکرارها در این داستان هر کدام تأکیدی بر مرگِ قهرمانِ اصلی، یعنی سیاوش است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شاهنامه؛ مرگ سیاوش؛ روایت؛ زمان روایی؛ ژرار ژنت | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 887 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,197 |
||