"کیمیاگر"، نهانگاه نگاره‏ هاى کهن‏ الگویى

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 4، دوره 5، شماره 16، شهریور 1393، صفحه 91-118   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

محمد ریحانى^{* 1}؛ فاطمه قربان‏ صباغ²

¹استادیار گروه زبان و ادبیات فارسى، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامى، شیروان، ایران

²دانش‏آموخته زبان و ادبیات فارسى

چکیده

نقد کهن‏الگویى از شاخه‏هاى نوین نقد ادبى معاصر است که توجه منتقدان آثار ادبى را به خود معطوف کرده است. در این رویکرد، اثر ادبى به مثابه تجلى‏گاه و بستر ظهور و بروز کهن‏الگوها تلقى مى‏گردد و فهم اثر، منوط به کشف و درک این کهن‏الگوهاست. این پژوهش به روش توصیفى - تحلیلى است و با طرح مبانى نظرى نقد کهن‏الگویى، از همین منظر به رمان کیمیاگر اثر پائولو کوئیلو مى‏پردازد و سفر قهرمان را از رؤیاى آغازین، هدایت پیر خرد، کشف آنیماى درون تا به فردیت رسیدن قهرمان، مورد مطالعه قرار مى‏دهد و نشان مى‏دهد که نویسنده از شخصیت‏ها و موقعیت‏هاى کهن‏الگویى بهره برده است و بر این اساس، نقش و کنش شخصیت‏ها بر اساس نظریات یونگ قابل بررسى است.

کلیدواژه‌ها

رمان کیمیاگر؛ کارل گوستاو یونگ؛ ناخودآگاه جمعى؛ کهن‏الگو؛ نقد کهن‏الگویى