کاربرد روش های چند معیاره در رتبه بندی تامین کنندگان قطعات (مطالعه موردی)

مدیریت بهره‌وری

مقاله 3، دوره 2، 2(5)تابستان، تیر 1387، صفحه 41-57   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

سلیمان ایرانزاده^{* 1}؛ حسین بیورانی²؛ بابک صارمی رسولی³

¹استادیار و عضو هیأت علمی گروه مدریت،واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز،ایران

²استادیار و عضوهیأت علمی گروه آمار دانشگاه تبریز

³کارشناس ارشد مدیریت صنعتی

چکیده

تحقیق در بازار خرید و انتخاب مناسب ترین تامین کننده، یکی از مهمترین فعالیت ها در سازمان های امروزی است. عدم توجه به شرایط تامین قطعات و مواد اولیه در هر سیستم و همکاری با تامین کنندگان ممکن است به افزایش هزینه های خرید و خدمات نهائی منجر گردد. رتبه بندی و انتخاب تامین کنندگان به منظور همکاری در تامین قطعات باید با توجه به چندین معیار و شاخص صورت گیرد. در مقاله حاضر جهت ارزیابی و رتبه بندی تامین کنندگان شرکت تراکتورسازی ایران، به بررسی روشها و مدل های تصمیم گیری چند معیاره و در نهایت انتخاب مدل مناسب پرداخته ایم.
  جامعه آماری تحقیق حاضر، کارشناسان بخش تامین قطعات شرکت تراکتورسازی ایران را شامل می شود. در تحقیق حاضر ابتدا معیارهای مهم در ارزیابی و رتبه بندی تامین کنندگان شرکت  تراکتورسازی ایران بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با کارشناسان تعیین و سپس  با استفاده از پرسش نامه و بر اساس روش انتروپی شانون درجه اهمیت هریک از معیارها تعیین گردید. با توجه به شرایط مساله، بررسی مدل های تصمیم گیری چند معیاره، نشان داد که تکنیک برترین پیشنهاد از راه حل ایده آل 1 TOPSIS  مناسب ترین مدل تصمیم گیری چند معیاره به منظور رتبه بندی تامین کنندگان شرکت تراکتورسازی ایران می باشد.
 قطعات مورد نیاز شرکت تراکتورسازی ایران در سال 1384 به شش گروه عمده:
1- قطعات تمام شده فورج وریخته
2- قطعات تمام شده ورقی
3- قطعات تمام شده ماشین کاری
4- قطعات نیمه ساخته فورج وریخته
5- قطعات نیمه ساخته ورقی
6- قطعات نیمه ساخته ماشین کاری، تقسیم میگردند. از آنجائی که امکان بررسی همه گروه های مذکور در این مقاله امکان پذیر نیست، صرفا به بیان         رتبه بندی شرکت های تامین کننده مربوط به گروه قطعات تمام شده فورج و ریخته خواهیم پرداخت.



1.Technique for Order Preference by Similarity to Ideal Solution

کلیدواژه‌ها

تصمیم گیری چند معیاره؛ گروه های سازشی؛ آنتروپی؛ بی مقیاس کردن

مراجع

Al-Mashari, M., & Zairi, M. (2000), Revisiting BPR: A Holistic Review of  Practice and Development. Journal of Business Process Management, 6(1), 10-42.

Asgharpour, M. J. (1998). Multi-criteria Decision Making. Tehran: University of Tehran Publication, (In Persian).

Azar, A., & Rajabzadeh, A. (2002). Applied Decision Making (MADM Approach). Negahe Danesh Publishing, (In Persian).

Belton, V., & Gear, T. (1983). In a short-coming of Saaty's method of analytic hierarchies,Omega,pp. 228-230.

Bolognese, F. A. (2002), Employee Resistance to Organizational Change.

Chang Chen, Y. (2001). Empirical Nodelling for Participative Business Process Reengineering", Phd Thesis, Warwick University.

Hwang, C. L., Yoon, K. (1981). Multiple attributes decision making methods and applications, Berlin Heidelberg.

Hwang, C. L., & Yoon, K. (1981). Multiple decion making: a state of the art survey.

Lai,Y. J., Liu, T. Y., & Hwang, C. L. (1994) “TOPSIS for MODM. European Journal of Operation Research, 76(3), 486-500. 

Pimerol, J. C., & Romero S. B. (2000). Multicriteraia decision in management: principles and practice, Kluwer Academic Publisher.

Schumacher D. W. (1997), Managing Barriers to Business Reengineering Success.

Tsaur, S., Hshiung, Chang, T., & Yen, C. H. (2002). The evaluation of airline service quality by fuzzy MCDM. Tourism Management, 23, 107-115.

Triantaphyllou, E. (2000). Multi-criteria decision-making methods: a comparative study, Kluwer Academic Publisher.

Van Weyl, A. (2003). Purchasing and Supply Chain Management. Translated by: B., Nasr Azadani, Esfahan: Orkan Publication, (In Persian).