تعیین روش بهینه عمل آوری ترکیبی بتنهای پر مقاومت در دو محیط اشباع و اتوکلاو و بررسی تأثیر محیط اشباع بر کاهش زمان نگهداری این بتنها در اتوکلاو

آنالیز سازه - زلزله

مقاله 1، دوره 8، شماره 10، دی 1389، صفحه 1-6   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

هومن اسحاقی شربیانی^* ؛ فریدون زینعلی

چکیده

هدف از این تحقیق دستیابی به روش بهینه عمل‌آوری ترکیبی در دو محیط اشباع و اتوکلاو برای بتن‌های پرمقاومت و همچنین بررسی تاثیر محیط اشباع بر روی کاهش مدت زمان قراگیری این نمونه‏‌ها در اتوکلاو می‌باشد. در این پژوهش نمونه‌های شاهد فقط تحت شرایط اشباع قرار گرفته و مقاومت فشاری 28 روزه kg/cm² 54/884 را کسب نمودند. سایر نمونه‌ها در شرایط 1 روز محیط اشباع سپس اتوکلاو، 3 روز محیط اشباع سپس اتوکلاو و بدون قرارگیری اولیه در محیط اشباع و فقط در اتوکلاو قرار داده شدند. زمان قرارگیری نمونه‌ها در اتوکلاو از 15 تا 150 دقیقه می‌باشد. با نگهداری نمونه‌ها در محیط اتوکلاو به مدت 15 دقیقه بدون قرارگیری در محیط اشباع مقاومت فشاری kg/cm² 73/748 بوده و در صورت نگهداری یک روزه نمونه ها در محیط اشباع پیش از اتوکلاو با همان زمان مقاومت فشاری kg/cm² 71/834 خواهد بود که به ترتیب 65/84 و 37/94 درصد مقاومت 28 روزه نمونه شاهد می‌باشند. با افزایش زمان قرارگیری نمونه‌ها در اتوکلاو در دو حالت فوق به 30 دقیقه مقاومت فشاری حاصله به ترتیب kg/cm² 40/892 و kg/cm² 51/903 بوده که در حد مقاومت فشاری 28 روزه نمونه شاهد می‌باشد. افزایش زمان قرارگیری نمونه‌ها در محیط اشباع به بیش از یک روز قبل از اتوکلاو بر روند رشد مقاومت فشاری کم‌تاثیر است. در این پژوهش زمان مناسب قرارگیری نمونه‌های بتنی پر مقاومت در اتوکلاو و محیط اشباع جهت کسب مقاومت‌های 7، 28، 42 و 90 روزه تعیین شده است.

کلیدواژه‌ها

بتن پر مقاومت؛ روش بهینه عمل آوری- اتوکلاو